لازم است در حوزه مدارس عشایری استانداردهای خود را تغییر دهیم

به گزارش خبرنگار سردبیر پرس، مهرالله رخشانی‌مهر رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور امروز در آیین افتتاحیه نهمین دوره همایش معماری ایرانی – مدرسه ایرانی که صبح امروز در مدرسه دارالفنون برگزار شد گفت: معماری قابلیت تاثیرگذاری بر اجتماع را دارد و مدرسه پرچمدار معماری در یک جامعه است. رهبر انقلاب فرمودند: «معماری در رفتار فرهنگی جامعه تاثیر می گذارد و باید به معماری اصیل و با هویت خود توجه کنیم.» در اجرای منویات مقام معظم رهبری سازمان نوسازی مدارس کشور از سال ۸۵ با تشکیل ستادی به نام ستاد «هویت‌بخشی معماری مدارس» برگزاری همایش «مدرسه ایرانی – معماری ایرانی» را کلید زد. آثار که طی ۸ دوره خلق و ارائه و منجر به طراحی و خلق فضاهای اصیل، زیبا و ماندگاری شد که نمونه آن را می بینیم.
وی ادامه داد: نهمین همایش «مدرسه ایرانی – معماری ایرانی» هویت ایرانی را در ساختمان‌های مدارس جستجو می‌کند چرا که ویژگی های مدرسه ایرانی با معماری مناسب حائز اهمیت است.
رئیس سازمان نوسازی مدارس کشور به ذکر ویژگی‌های مدرسه ایرانی با معماری مناسب پرداخت و گفت: راهروهای مدارس باید فرصت و بهانه‌ای باشند که این رخدادهای اجتماعی در آنها رخ دهد. باید از انرژی و نورپردازی مناسب و عایق‌های صوتی و حرارتی و کیفیت هوای مناسب در ایجاد یک محیط مطلوب یادگیری در مدارس استفاده کرد مدیریت سبز در مدارس نیزیکی از محورهای این همایش است.
وی افزود: ما سال‌هاست که از این استاندارد صحبت می‌کنیم و من اینجا با افتخار اعلام می‌کنم سازمان نوسازی مدارس کشور این سند را تولید کرده و ما یک استاندارد برای توسعه و ارزیابی مدارس سبز داریم.
رخشانی‌مهر در ادامه به مدارس عشایری اشاره کرد و بیان کرد: مسئله امروز ما مدارس عشایری است. مدارسی که جمعیت آن در فصول مختلف سال متغیر است. لازم است در حوزه مدارس عشایری استانداردهای خود را تغییر دهیم؛ بنابراین یکی از محورهای این همایش را با عنوان «مدارس عشایری» انتخاب کرده ایم.
وی افزود: امروز کانکس بهترین شکل برای مدارس عشایری است و این روشی است که تا امروز برای ایجاد عدالت آموزشی در مناطق عشایری، با جمعیت دانش‌آموزی زیر ۲۰ نفر، پی گرفتیم. اما من می‌خواهم به این سوال پاسخ دهیم که برای مدارس عشایری چه کنیم؟ آیا کانکس شیوه مناسبی برای این مدارس است یا خیر؟
رخشانی مهر گفت: اگر کپر سیستم مناسبی برای فضای آموزشی است، آن را در افکار عمومی بدنام نکنیم. در بعضی از موارد گاهی اوقات چاره‌ای جز مدارس کپری نیست، چون کپر جزیی از معماری مرسوم منطقه است؛ یعنی افراد آن منطقه در کپرها زندگی می‌کنند؛ در حالی که ما باید مدارس کپری را جمع کنیم به جای آن مدرسه‌ای با مصالح مرسوم بسازیم. این در حالی است که ممکن است همین مدرسه ۵ سال آینده دیگر مورد استفاده این منطقه قرار نگیرد چون افراد از آن منطقه کوچ می‌کنند. من از کارشناسان و مهندسین مشاور می‌خواهم در این مورد به ما راهکار بدهند.