کسی که شاعر نیست می‌تواند شعرخوان خوبی باشد

به گزارش خبرنگار سردبیر پرس، ویژه‌برنامه «هیئت‌آنلاین» که شب‌های ماه مبارک رمضان در اپلیکیشن هیئت آنلاین پخش می‌شود، به‌تازگی میهمان مجید تال شاعر جوان آیینی کشور بود و مصطفی صابر خراسانی مجری این‌برنامه به گفتگو با این‌شاعر جوان پرداخت. تال که به همراه مادرش در استودیوی این‌برنامه حضور پیدا کرده بود، در ابتدای گفتگو گفت: […]

به گزارش خبرنگار سردبیر پرس، ویژه‌برنامه «هیئت‌آنلاین» که شب‌های ماه مبارک رمضان در اپلیکیشن هیئت آنلاین پخش می‌شود، به‌تازگی میهمان مجید تال شاعر جوان آیینی کشور بود و مصطفی صابر خراسانی مجری این‌برنامه به گفتگو با این‌شاعر جوان پرداخت.
تال که به همراه مادرش در استودیوی این‌برنامه حضور پیدا کرده بود، در ابتدای گفتگو گفت: از ابتدای شعر سرودنم همیشه از مادرم کمک می خواستم و منتظر یک فرصت بودم تا این اتفاق بیفتد. اولین نفری که از دعوت شدن و شعرخوانی ما در تلویزیون و یا برنامه‌ای خوشحال می شود خانواده است. واقعا هم یکی از مهم‌ترین انگیزه‌های ما برای حضور در این برنامه ها شاد کردن دل خانواده است. شنیدم که مجری برنامه شما هستید و مادر چندسال است که کارهای شما را گوش می‌دهند و مثل خود من به اجرای شما علاقمند هستند و خواستیم که امروز این اتفاق بیفتد و در برنامه حضور پیدا کنند.
 در ادامه برنامه مادر این‌شاعر جوان گفت: از مجید خیلی راضی هستم. از کودکی مظلوم بود. شعر خواندنش را خیلی دوست دارم. ۱۷ ساله بود که به کربلا رفتیم و در حرم امیرالمؤمنین و حضرت عباس (ع) شعر گفت. از ۱۶ سالگی شعر می گفت. شعرهای او که برای امیر المومنین و حضرت عباس (ع) است را از همه بیشتر دوست دارم. بیشتر شعرهایش را حفظ هستم.
این شاعر در پاسخ به مجری که پرسید شعر گفتن برایت جذاب تر است یا شعر خواندن، گفت: می‌توانم بگویم هر دو برایم جذاب است. وقتی به اجراهای چندسال قبلم برمی‌گردم، می‌بینم اصلا نباید اجرا می‌کردم و فقط باید شعر می‌گفتم. اما حالا به برکت بزرگترهایی مثل شما، واقعا شعر خواندن برایم شیرین و لذت بخش است. وقتی کسی شعر را بد می‌خواند اعصابم به هم می ریزد. گاهی وزن را نمی شناسند. اما جدا از این گاهی به یک اثر نگاه می‌کنم و می‌گویم من فلان شعر را نوشته‌ام. چرا باید در هفته هفت روزش را برنامه بروم و بعد به سرودن شعر تازه نرسم. گاهی خودم را سانسور می‌کنم و سعی می‌کنم اثر تازه تولید کنم.
سراینده مجموعه شعر «گفتن ندارد» در ادامه گفت: می‌خواهم توازنی بین هر دو برقرار کنم. به نظرم کسی که شاعر نباشد می‌تواند شعرخوان خوبی باشد. چون هنر شعر خواندن هنر متفاوتی از شعر سرودن است. فکر می‌کنم شعر گفتن سخت‌تر است. لباس پوشیدن و اینکه بدانی صورتت و ظاهرت باید چگونه باشد کار ساده‌ای نیست. خیلی مسئله مهمی است. گاهی ما از آن ساده می‌گذریم. هنر شعر خواندن هنر محدودی است. شما نمی‌توانی از دستگاه‌ها و آواز استفاده کنی. باید جزئیات و ریزترین نکته‌ها را رعایت کرد تا ۵ یا ۱۰ دقیقه شعر خواندن مستمع و مخاطب را خسته نکند. یعنی خوانشگر شعر به تکرار نیفتد.
تال در ادامه درباره تعداد شعرخوان‌های خوب گفت: در این‌باره عواملی به نظرم می‌رسند. مثلا می‌گویم هر میکروفونی را به این آدم بدهند می‌تواند در آنجا موفق عمل کند. شعرخوان نباید فقط محدود به هیئت باشد. با این‌دیدگاه شعرخوان در حد کمال هنوز کم داریم. در هیئت شعرخوان خوب زیاد داریم. در برنامه‌ای حسن ریوندی و پوریا پورسرخ مهمان بودند و من تنها مهمان در بخش آیتم مذهبی برنامه بودم. فکر کردم فرصت خوبی است شعر طنز بخوانم. به هر برنامه ای به عنوان پله ای برای پیشرفت نگاه می‌کنم و هیچ برنامه‌ای نیست که من فقط به دید حضور صرف نگاه کنم. به این برنامه هم با همین دید نگاه کردم. فکر می کنم جای این فضا در حوزه شعر خالی است.
این شاعر آیینی در پاسخ به سوال صابر خراسانی درباره شعری از سروده هایش که دوست دارد از او به یادگار بماند، گفت: فکر می‌کنم هنوز چنین شعری نگفته‌ام. باید هنوز مشق کنم و در مرحله آزمون و خطا هستم. هنوز خیلی راه دارم تا قله نوکری که به مدد اهل بیت قرار است به آن برسم. جز سرودن شعر هنری ندارم. اگر شعر نمی گفتم دوست داشتم نقاش بشوم. کارهای آقای روح‌الامین را خیلی دوست دارم. اینکه می‌گویم هنری ندارم و مادرم می‌گویند مظلوم بودم به این‌دلیل است که واقعا حرف زدن درست و حسابی هم بلد نبودم. اما نمی‌دانم اهل بیت کجای زندگی من را دیدند که این‌گوشه چشم را کردند. قطعا از دعای خیر مادرم بوده است. اگر قرار باشد کتابی از زندگی‌ام بسازند در این فضاها نامی برایش انتخاب می کردم.
وی در پایان گفت: همین دوره تاریخی را که در آن هستیم، دوست دارم. شعارمان این نیست آرزویمان این است که به زودی فرج حضرت مهدی(عج) محقق شود و به ایام ظهور حضرت مهدی(عج) نزدیک شویم.تا به حال خیلی پیش آمده است که شعر نذر کرده ام. اگر کسی شعرم را بخواند و بگوید مال من است، سنم کمتر بود شاید ناراحت می‌شدم. اما الان می‌گویم هدفمان معرفی اهل بیت است و خودم را به نوعی مبلغ می‌دانم. شعرهایم را هم در کتابم چاپ می‌کنم و به هر حال بیرون می‌آید.