جوادیه؛ محله‌ای با عطر نوستالژی در تهران

به گزارش خبرنگار «سردبیر پرس»؛ جوادیه، در منطقه ۱۶ تهران، محله‌ای است که هنوز بوی کوچه‌های قدیمی و صمیمیت همسایه‌ها را در خود حفظ کرده است. این محله که نامش را از «جواد آقا بزرگ» (فرد دانش)، مالک قدیمی زمین‌هایش گرفته، با بافت سنتی و مراسم‌های مذهبی پرشور، حس‌وحالی خاص دارد. جوادیه شاید در نگاه اول ساده به نظر برسد، اما داستان‌های اهالی و تاریخچه‌اش آن را به یکی از محله‌های خاص تهران تبدیل کرده است.
تاریخچه و شکل‌گیری جوادیه
جوادیه در دوره قاجار شکل گرفت و به دلیل نزدیکی به راه‌آهن و بازار‌های محلی، از همان ابتدا محله‌ای پرجنب‌وجوش بود. مسجد فردانش، ساخته‌شده توسط جواد آقا بزرگ، یکی از بنا‌های تاریخی این محله است که هنوز هم مرکز مراسم‌های مذهبی، به‌ویژه در ایام محرم، است. کوچه‌های باریک، خانه‌های قدیمی و تکایای محلی، جوادیه را به محله‌ای نوستالژیک تبدیل کرده‌اند. بازار‌های کوچک محلی نیز نیاز‌های روزمره اهالی را تأمین می‌کنند.
امکانات محله جوادیه
جوادیه به دلیل نزدیکی به ایستگاه متروی راه‌آهن و خطوط اتوبوس، دسترسی خوبی به مرکز شهر دارد. وجود بوستان‌هایی مثل پارک بعثت در نزدیکی محله، فضایی برای تفریح خانواده‌ها فراهم کرده است. همچنین، مساجد و حسینیه‌های فعال، جوادیه را به مرکزی برای فعالیت‌های مذهبی و اجتماعی تبدیل کرده‌اند. قیمت‌های نسبتاً مناسب مسکن نیز این محله را برای اقشار متوسط جذاب کرده است.

نگاهی به زندگی روزمره در جوادیه
جوادیه صبح‌هایش را با صدای اذان مسجد «فردانش» و عطر چای تازه در خانه‌های قدیمی آغاز می‌کند. کوچه‌های باریک پر از بچه‌هایی است که با توپ پلاستیکی بازی می‌کنند و همسایه‌ها هنوز مثل قدیم جلوی در خانه گپ می‌زنند. در ایام محرم، محله غرق در پرچم‌های سیاه و صدای نوحه می‌شود و همه اهالی، از پیر تا جوان، برای مراسم عزاداری جمع می‌شوند. بازار‌های کوچک محلی پر از مشتری‌های قدیمی‌اند که با کسبه مثل خانواده رفتار می‌کنند. جوادیه محله‌ای است که انگار زمان در آن کندتر می‌گذرد.

معضلات محله جوادیه
بافت قدیمی برخی قسمت‌های جوادیه باعث شده که برخی خانه‌ها نیاز به بازسازی داشته باشند. همچنین، کمبود فضا‌های تفریحی مدرن مثل پارک‌های بزرگ یا فرهنگسرا‌ها از مشکلات این محله است. شلوغی در ایام مراسم‌های مذهبی و کمبود پارکینگ نیز گاهی اهالی را کلافه می‌کند.
رضا یکی از اهالی این محله در گفتگو با خبرنگار «سردبیر پرس» گفت: جوادیه از بچگی من همین‌جور صمیمی بوده است. محرم که می‌شود، کل محله برای عزاداری یک‌پارچه می‌شوند. فقط کوچه‌هایمان تنگ است، اگر کمی بازسازی کنند، خیلی بهتر می‌شود.
فاطمه، معلم در گفتگو با خبرنگار ما عنوان کرد: من عاشق حس و حال جوادیه هستم، انگار هنوز در دهه ۶۰ زندگی می‌کنیم. ولی کاش یک پارک درست‌ُحسابی نزدیک خانه‌یمان بود که بتوانیم بچه‌ها را ببریم.
براساس این گزارش؛ اگر در محله جوادیه بافت‌های قدیمی نوسازی شوند، خانه‌های فرسوده با حفظ معماری سنتی می‌تواند هویت محله را حفظ کند. ایجاد یک پارک بزرگ با امکانات ورزشی و فضای بازی کودکان نیاز این محله است. افزایش خطوط اتوبوس و بهبود دسترسی به مترو راه‌آهن می‌تواند تردد را رد این محله آسان‌تر کند. احداث آموزشگاه‌های فنی یا هنری برای جوانان می‌تواند فرصت‌های شغلی ایجاد کند در واقع جوادیه محله‌ای است که با حفظ سنت‌ها و صمیمیتش، هنوز هم قلب ساکنانش را گرم نگه می‌دارد. با سرمایه‌گذاری در بازسازی بافت قدیمی و ایجاد امکانات تفریحی، این محله می‌تواند هم برای نسل قدیم و هم نسل جدید جذاب‌تر شود. جوادیه، جایی است که گذشته و حال تهران در آن به هم می‌رسند. 
انتهای خبر/خ