مربیان مهدکودک ما فوقلیسانساند؛ برای ناهار بچهها برنج ایرانی میپزیم؛فن بیان هم یاد میدهیم/ با این خدمات ماهی۲۰ میلیون تومان شهریه اصلا زیاد نیست!
به گزارش سردبیر پرس، روزنامه شرق نوشت: والدینی که روزگاری به امید آرامش فرزندانشان در فضای آموزشی امنتر به سراغ مدارس خصوصی رفته بودند، حالا با فهرستی از هزینههای نجومی، وعدههای مبهم و اضطراب آیندهای نامعلوم مواجهاند؛ بحرانی که از نظر آنها نهفقط اقتصادی، بلکه روانی و تربیتی نیز هست. این در حالی است که […]
به گزارش سردبیر پرس، روزنامه شرق نوشت: والدینی که روزگاری به امید آرامش فرزندانشان در فضای آموزشی امنتر به سراغ مدارس خصوصی رفته بودند، حالا با فهرستی از هزینههای نجومی، وعدههای مبهم و اضطراب آیندهای نامعلوم مواجهاند؛ بحرانی که از نظر آنها نهفقط اقتصادی، بلکه روانی و تربیتی نیز هست.
این در حالی است که آموزشوپرورش میگوید هنوز شهریههای جدید نهایی نشده و دریافت وجه بیش از مصوبه سال گذشته، تخلف محسوب میشود. مسئولان وعده دادهاند شهریهها براساس شاخصهای دقیق و متفاوت برای هر مدرسه محاسبه خواهد شد
از ۷ میلیون به ماهانه ۲۵ میلیون تومان
یکی از مادران ساکن غرب تهران در گفتوگو با «شرق» از جهش ناگهانی شهریه یک مهدکودک باسابقه در محلهشان میگوید: «این مهدکودک در سالهای گذشته همیشه جای امن و مناسبی برای فرزندم بود. سال گذشته شهریه آن ماهی هفت میلیون تومان بود، اما امسال ناگهان به ۲۰ تا ۲۵ میلیون تومان رسیده است، بدون آنکه امکانات جدیدی اضافه کرده باشند. تنها توضیحی که ارائه میشود، این است که این مهدکودک پنجستاره ارزیابی شده. انگار با هتل طرف هستیم، نه با یک فضای آموزشی برای کودکان». او با تأکید بر فشار اقتصادی ناشی از این افزایشها ادامه میدهد: «من کارمندم و افزایشی که در حقوقم ایجاد شده، حداکثر سه میلیون تومان بوده؛ درحالیکه شهریه مهدکودک سه تا چهار برابر شده است.
وقتی اعتراض میکنیم، مدیران مهد پاسخ میدهند ناهار بچهها با برنج ایرانی است، مربیها مدرک کارشناسی ارشد دارند و به دلیل وجود برنامههای تخصصی مانند فن بیان باید این هزینهها را بپردازیم. البته من کیفیت این مهد را انکار نمیکنم، اما جهش فعلی با توان اقتصادی ما همخوانی ندارد».
یکی دیگر از مادران که دو فرزندش را در یک مهدکودک خصوصی در محدوده جنتآباد ثبتنام کرده بود، میگوید: «ما هرگز به دنبال مهدهای لوکس یا خاص نبودیم؛ تنها هدف ما یافتن مرکزی با کیفیت مناسب و هزینهای معقول بود. همان مهدی که تا پیش از این هزینهاش برایمان قابل پرداخت بود، حالا با هزینهای حدود ۳۰ میلیون تومان در ماه، ما را در تنگنای شدید مالی قرار داده است».
این مادر به آسیبهای روانی ناشی از قطع ارتباط کودکان با محیط آشنا اشاره میکند: «فرزند من سه سال در این فضا بزرگ شده و با مربیان و دوستانش انس گرفته است. مشاوران به ما هشدار دادهاند که جداکردن کودک از این محیط ممکن است تبعات روانی جدیای به همراه داشته باشد، اما بسیاری از خانوادهها دیگر نیز قادر به ادامه پرداخت این شهریه نیستند».
کار در تاکسی اینترنتی برای جبران شهریه
او درباره وضعیت همسرش میگوید: «پدر خانواده اکنون شبها با خودرو در تاکسیهای اینترنتی کار میکند تا بخشی از هزینهها جبران شود؛ درحالیکه کارمند رسمی و با حقوق نسبتا خوب است، اما وقتی یکسوم حقوقش صرف مهدکودک شود، برای دیگر هزینهها چیزی باقی نمیماند».
مادران در گفتوگو با «شرق» از ابهام در هزینههای جانبی نیز انتقاد میکنند: «علاوه بر شهریه، مبالغی جداگانه بابت اقلام مصرفی مانند ماژیک، چسب، کاغذ و وسایل دیگر دریافت میشود که سالانه به ۴۰ تا ۵۰ میلیون تومان میرسد، بدون آنکه گزارشی شفاف از نحوه مصرف آن ارائه شود. هیچیک از این اقلام به خانه منتقل نمیشود و خانوادهها هم دقیقا نمیدانند چه چیزی میخرند».
۲۳۳۰۲
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰