پایان پنجمین جشنواره داستان کوتاه زاینده‌رود با بزرگداشت ضیا موحد

سردبیر پرس/اصفهان پنجمین دوره جشنواره دانشجویی داستان کوتاه زاینده‌رود با بزرگداشت ضیا موحد، شاعر و استاد فلسفه و منطق و با معرفی برگزیدگان نهایی این جشنواره در اصفهان به کار خود پایان داد.

مرحله نهایی و اختتامیه پنجمین دوره جشنواره دانشجویی داستان کوتاه زاینده‌رود، امروز چهارشنبه ۲۴ اردیبهشت به‌همت معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی اصفهان و با همکاری دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان و با حضور دانشجویان، نویسندگان برجسته کشوری و داوران این جشنواره برگزار شد.
هم‌زمان با برگزاری این جشنواره از ضیا موحد، شاعر، استاد فلسفه و منطق و از پیشگامان جُنگ ادبی اصفهان نیز تجلیل شد. در این آیین بخش‌هایی از فیلم «تاریخ شهر ما را کسی نمی‌داند» که پرتره‌ای از زندگی ضیاء موحد و به کارگردانی حامد قصری است، اکران شد.

ضیا موحد در کتاب «سعدی» مانیفست شعری خود را بیان می‌کند ریحانه واعظ، پژوهشگر ادبیات در این آیین و در بزرگداشت ضیا موحد اظهار کرد: درباره فلسفه دکتر موحد حرفی ندارم، چون کارم ادبیات است. ایشان خودشان را شاعرِ فیلسوف می‌داند و من هم از جنبه شعری به شخصیت او نگاه می‌کنم، البته قطعاً فلسفه این شخصیت نیز بر شعرشان اثر گذاشته است.
وی افزود: ادیب‌بودن و فیلسوف‌بودن استاد توأم است. استاد در کتاب «شعر و شناخت» سال‌ها پیش نگاه عمیقی به بحث استعاره کرده‌اند، مسائلی که آن زمان در ادبیات ما باب نبود. مهم‌ترین اثری که من از استاد خوانده‌ام «سعدی» است.

این پژوهشگر ادبیات ادامه داد: موحد در کتاب «سعدی» مانیفست شعری خود را بیان می‌کند و من خواندنش را پیشنهاد می‌دهم. تمام اهمیتی که سعدی دارد، به باور استاد به‌خاطر رفتار این شاعر با زبان است. زبان عنصری‌ترین جزئی است که می‌توان از مسیر آن کار یک شاعر را واکاوی کرد.
واعظ گفت: سعدی از دل زبان شعرهایی بیرون کشیده که ما بعد از فردوسی مدیون او هستیم. موحد به زیبایی این موضوع را مورد بررسی قرار داده است.
وی توضیح داد: سعدی مثل یک خردمند به دنیای شعر وارد می‌شود. استاد موحد هم ورودیِ خردمندانه دارد. اد در هر بخش که قصد صحبت از اشعار سعدی دارد، با یک تلنگر یا شعر زیبا آغاز می‌کند. موحد گاهی در اشعارش از اسلیمی‌ها یا از گل و مرغ‌های هنر ایرانی الهام گرفته‌ است.
این پژوهشگر ادبیات سپس خاطرنشان کرد: استاد موحد در شعرسرایی تأکید دارد که نباید زنجموره کرد. چنان‌که در شعر او نیز رمانتیک‌بازی نمی‌بینیم. حتی در وادی عشق با شاعری سلیم‌النفس روبه‌رو می‌شویم، استاد موحد چنین شاعری است. در اوج عشق و حسرت می‌سرایند، اما شعرشان استوار است.
واعظ بیان کرد: در بعضی شعرهای موحد واژگان چنان درست انتخاب شده‌اند که خواننده حیرت می‌کند. واژگان در شعر استاد زنده‌اند. استاد از ملزومات شعر فراتر می‌رود و از ابزارهای نمایشی هم استفاده می‌کند. بو، مزه و ویژگی‌های گفتاری و شنیداری در اشعار موحد مشهود است و این‌ ویژگی‌ها او را از دیگران متمایز می‌کند.
وی یادآور شد: در تشخص شعری استاد موحد باید به خردمندی، ایجاز، سکوت‌ها و تأملات او اشاره کرد که هرچه به زمان حال نزدیک می‌شویم، در اشعارشان بیش‌تر می‌شود.
برخی رقابت‌ها در اصفهان زننده است
ضیا موحد، ادیب و استاد فلسفه نیز که در این مراسم از او تجلیل شد، اظهار کرد: امروز تنها جلسه‌ای است که دیدم اشعار من را درست می‌خوانند و درست می‌فهمند و به من هم چیزهایی یاد می‌دهند که خودم نمی‌دانستم.
وی  افزود: برخی رقابت‌ها در اصفهان زننده است و باید از آنها دوری کرد. این جلسه کاملاً متفاوت از جلساتی بود که برای من گذاشته‌اند. حتی کسانی هم که در جنگ اصفهان بودند، متوجه کار من نشدند.
این شاعر و استاد فلسفه بیان کرد: به حرف نیازی نیست، هنر در گذر زمان خودش را عیان می‌کند. مطالعه مهم است. من یک ناخالصی در کارم است و فلسفه خواندم، اما دپارتمانی که من در آن فلسفه خواندم با ادبیات پیوند داشت. ادبیات، شعر و به‌خصوص منطق در کار من مشهود شد.

موحد ادامه داد: میزان تعهد هر فرد به دانشی که آموخته به میزان سهمی است که در آن داشته. خیلی از استادان در رشته خودشان سهمی ندارند، هرچند معلم درجه‌یکی هستند.
وی سپس اظهار کرد: من در سال ۱۳۸۰ که به ایران برگشتم، دیدم فلسفه به روال قدیم تدریس می‌شود. درک فلسفه تحلیلی و منطق با وسعت و کاربردی که دارند، بدون اطلاع از فیلسوفان و منطق‌دانان جدید ممکن نیست. این فقط یک نکته در باب فلسفه جدید است. وظیفه من دقت در این مسئله بود تا سهی در منطق، بخصوص منطق ریاضی داشته باشم.
این ادیب و استاد فلسفه یادآور شد: به راستی خوشحالم که می‌بینم این بذر به ثمر نشسته است. مخالفت‌های اولیه با فلسفه و منطقی که گفتم کم نبود. به‌مرور در دانشگاه و بیرون از دانشگاه افرادی همراه شدند که خودشان حالا استادند. منطق ریاضیات فلسفه است.
زاینده‌رود مسئله ایران است حامد سیارخلج، معاون فرهنگی جهاددانشگاهی اصفهان نیز اظهار کرد: استاد موحد یک عمر برای اعتلای شعر و علم کوشیدند. مفتخریم که پنجمین دوره جشنواره شعر زاینده‌رود را با بزرگداشت ایشان برگزار می‌کنیم.
وی افزود: بحران آب در اصفهان یک مسئله چندبعدی است و زوایای مختلفی چون اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی را دربرمی‌گیرد.  

معاون فرهنگی جهاددانشگاهی اصفهان ادامه داد: ذات این جشنواره دانشجویی و صفر تا صد آن نیز با دانشجویان بوده است. جهاددانشگاهی نیز رویکردی دانشجویی دارد و اصلاً مؤسس آن دانشجویان هستند.
سیارخلج در ادامه توضیح داد: این جشنواره سعی دارد به‌روش نرم توجهات ملی را به مسئله زاینده‌رود جلب کند، چراکه به باور ما زاینده‌رود دیگر مسئله اصفهان نیست، زاینده‌رود یک هویت فرهنگی و مسئله ایران است. داستان‌های نارنجی کم بود علی خدایی به نمایندگی از داوران پنجمین دوره جشنواره دانشجویی داستان کوتاه زاینده‌رود اظهار کرد: اولین درس داستان‌نویسی را استاد موحد به ما دادند؛ بنویس و پاره‌کن. من امروز بعد از ۵۰ سال وارد دانشکده ادبیات شدم. آن زمان آدم‌های بزرگی چون هوشنگ گلشیری بودند و ما از امثال او آموختیم.
وی افزود: امیدوارم محتواهایی که زمان ما تدریس می‌شد، هنوز هم باشد و بهتر هم بشود. در این دوره از جشنواره، بیش از ۱۳۰ اثر دریافت شد که به‌نظرم کم است. بخشی از این‌ها به مرحله نهایی رسیدند.

این نویسنده ادامه داد: از نظر داوران غیاب روایت‌هایی از جنس زندگی دانشجویی در آثار ارسالی مشهود بود که به‌نوعی ضعف محسوب می‌شود. انگار زندگی دانشجویی یک چیز مجرد بوده است. جسارت یک نویسنده مبتدی در آثار ارسالی نبود. داستان‌های نارنجی که بین آثار خوب و زرد است، کم بود.
خدایی گفت: بعضی آثار انگار یک تکه از سریال بودند. آشنانبودن به زبان فارسی یکی از معایب آثار بود. ما داوران، با توجه به سابقه جشنواره پیشنهاد ملی‌شدن آن را در دوره‌های آتی مطرح می‌کنیم. در پایان تأکید می‌کنم که از ۵۰ سال پیش، دانشگاه اصفهان با خاطراتی پیوند خورده که باید ثبت شوند. جشنواره زاینده‌رود باید ملی شود سیاوش گلشیری، دبیر علمی پنجمین دوره جشنواره دانشجویی داستان کوتاه زاینده‌رود در این آیین اظهار کرد: پنجمین دوره جشنواره در حالی به پایان می‌رسد که از تغییر رویکرد آن از ملی به منطقه‌ای بهت‌زده‌ایم.
وی افزود: این جشنواره مرهون داریوش اسماعیلی، معاون فرهنگی فقید جهاد دانشگاهی واحد اصفهان است. جشنواره به‌صورت دوسالانه برگزار می‌شد. در دوره‌ای حتی بین‌المللی شد. در دوره کرونا نیز با وجود مشکلات ادامه یافت. این جشنواره همواره با جلسات آموزشی، داستان‌خوانی و نقد داستان همراه بوده است.

دبیر علمی پنجمین دوره جشنواره دانشجویی داستان کوتاه زاینده‌رود ادامه داد: نه بحران زاینده‌رود منطقه‌ای است و نه می‌توان جشنواره آن را به منطقه محدود کرد. من می‌خواهم سؤالی مطرح کنم و آن اینکه چرا با وجود استقبال از این جشنواره‌های ادبی اوضاع کتابخوانی و نشر ما به قهقهرا رفته است؟ بخشی از آن اقتصادی است و همه ما می‌دانیم. با این حال، جشنواره‌ها نیز در این موضوع سهمی دارند. یکی از وظایف ما پرورش خوانندگان حرفه‌ای است. خواندن مقدم بر نوشتن است و از این رو رسالت اخیر اهمیت دارد.
نتایج نهایی جشنواره
در پایان پنجمین دوره جشنواره دانشجویی داستان کوتاه زاینده‌رود در حالی برگزیدگان و تقدیرشدگان معرفی شدند که برخی بخش‌ها برگزیده یا اثر تقدیری نداشت.
بخش آزاد (برگزیدگان) برگزیده اول، زهرا محمدی برای «کباب و کافور» برگزیده دوم، عابد میرمعصومی برای «زیر درخت داغدانان» برگزیده سوم، شقایق بهزادی‌پور برای «اتاق شماره ۲۲» بخش آزاد (تقدیرشدگان) تقدیر اول، حسن ذهب‌صنیعی برای «ماهیدار» تقدیر دوم، مرجان مقدس‌بیات برای «لکه» تقدیر سوم، سمانه فرهادی برای «محمد مشعلی» بخش ویژه (برگزیدگان) برگزیده اول، نگار نصر برای «روایت حلول سوم» بخش ویژه (تقدیرشدگان) تقدیر اول، پوریا خسروی برای «یک آرزو» تقدیر دوم، علیرضا ابراهیمی برای «میم الف» تقدیر سوم، غزال قاسمی‌فیروزآبادی برای «بیا کنار زاینده‌رود آشنا شویم» بخش کوتاه‌کوتاه (برگزیدگان) برگزیده اول، سید علی مستجاب‌الدعواتی برای «نجوای زیر پله‌ها»

به گزارش سردبیر پرس، علی خدایی، ناهید طباطبایی و زهرا نصر، هیئت داوران مرحله نهایی در پنجمین دوره جشنواره دانشجویی داستان کوتاه زاینده‌رود بودند.
انتهای پیام