تماشای ایستگاه فضایی در آسمان ایران؟ /همین حالا چک کنید

نگار علی- در برخی نقاط نیمکره شمالی، از جمله ایالات متحده، بخش‌هایی از اروپا و کانادا، امکان دیدن هر دو ایستگاه ظرف کمتر از نیم ساعت وجود دارد. حتی در بامداد جمعه ۱۵ تیر (۵ ژوئیه)، ساکنان بخش‌هایی از آمریکای شمالی می‌توانند این دو ایستگاه را هم‌زمان در یک قاب آسمان ببینند. چرا این اتفاق نادر […]

نگار علی- در برخی نقاط نیمکره شمالی، از جمله ایالات متحده، بخش‌هایی از اروپا و کانادا، امکان دیدن هر دو ایستگاه ظرف کمتر از نیم ساعت وجود دارد. حتی در بامداد جمعه ۱۵ تیر (۵ ژوئیه)، ساکنان بخش‌هایی از آمریکای شمالی می‌توانند این دو ایستگاه را هم‌زمان در یک قاب آسمان ببینند.
چرا این اتفاق نادر است؟
هر دو ایستگاه فضایی در مدار پایین زمین قرار دارند و به‌طور میانگین هر ۹۰ دقیقه یک‌بار زمین را دور می‌زنند. اما به دلیل تفاوت در زاویه مداری و ارتفاع مدار، مسیر آن‌ها همیشه هم‌پوشانی ندارد. دیدن هم‌زمان آن‌ها، آن هم در شرایط نوری مناسب، به‌ندرت پیش می‌آید.
ایستگاه فضایی بین‌المللی؛ ستاره‌ی مصنوعی آسمان
ISS بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین سازه‌ی ساخت بشر در مدار زمین است؛ طولی برابر با یک زمین فوتبال دارد و وزن آن به بیش از ۴۲۰ تُن می‌رسد. این ایستگاه در مدار ۴۱۶ کیلومتری زمین با سرعتی حدود ۲۸٬۸۰۰ کیلومتر بر ساعت حرکت می‌کند. به دلیل ابعاد بزرگ و صفحات خورشیدی بازتابنده، در شب‌های صاف به‌راحتی با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است و حتی از سیاره زهره هم درخشان‌تر دیده می‌شود.

تیانگونگ؛ قصر آسمانی چین
ایستگاه فضایی تیانگونگ (به‌معنای «قصر آسمانی») پروژه‌ی فضایی دائماً سرنشین‌دار چین است که در مدار مشابهی با ISS قرار دارد. ابعاد آن کوچک‌تر از ISS است (حدود یک‌پنجم اندازه ایستگاه بین‌المللی) اما درخشش آن نیز به‌اندازه‌ای هست که با چشم غیرمسلح و حتی در شهرهای نیمه‌روشن دیده شود.
در بهترین شرایط، تیانگونگ به‌اندازه سیاره مشتری یا زهره در آسمان می‌درخشد.
از کجا و چه زمانی تماشا کنیم؟
برای رصد دقیق این دو ایستگاه در محل زندگی‌تان، کافی‌ست به یکی از این دو وب‌سایت مراجعه کنید:

Heavens-Above.com
Spot the Station (وب‌سایت ناسا)

در این وب‌سایت‌ها با وارد کردن موقعیت جغرافیایی، می‌توانید زمان دقیق عبور، مسیر حرکت، مدت‌زمان قابل مشاهده بودن و جهت ورود و خروج ایستگاه‌ها را ببینید.
چرا این اتفاق رخ می‌دهد؟
شب‌های تابستانی در نیمکره شمالی کوتاه‌اند. این یعنی ماهواره‌هایی که در مدار پایین زمین هستند، برای مدت طولانی‌تری در معرض تابش خورشید قرار دارند و نور آن‌ها بیشتر در آسمان دیده می‌شود. این پدیده فقط در همین بازه‌ی سال رخ می‌دهد.
۲۲۷۲۲۷