شهروندان زیر بار ترافیک؛ مدیران گرفتار تصمیمات ناتمام

ترافیک شهر سنندج و موانع توسعه معابر

سنندج این روزها با گره‌های کور ترافیکی دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ از پیاده‌راه شدن فردوسی بدون مسیر جایگزین تا کمبود شدید پارکینگ طبقاتی. کارشناسان می‌گویند با یک‌طرفه‌سازی اصولی خیابان‌ها و مدیریت درست بار ترافیک، می‌توان بخشی از این معضل قدیمی را کاهش داد.

✍️ امید استادنوروزی

سنندج ـ سردبیرپرس ـ ترافیک در سنندج یکی از مهم‌ترین مشکلات روزمره شهروندان است که نه‌ تنها زمان و انرژی مردم را هدر می‌دهد، بلکه باعث افزایش آلودگی هوا، فرسودگی خودروها و کاهش کیفیت زندگی نیز شده است. بررسی وضعیت موجود نشان می‌دهد بخشی از این معضل ناشی از تصمیمات و طرح‌های نیمه‌کاره یا ناقص در حوزه حمل‌ونقل شهری است.

یکی از نمونه‌های بارز این موضوع، پیاده‌رو شدن خیابان فردوسی است. اگر چه هدف از این اقدام ارتقای کیفیت فضاهای شهری و تقویت کارکرد گردشگری و فرهنگی بود، اما به دلیل عدم پیش بینی مسیر جایگزین مناسب، ارتباط جنوب شهر با شمال سنندج عملاً مختل شده و بار ترافیکی به خیابان های اطراف تحمیل گردیده است.

از سوی دیگر، بلوار انتظام که می‌توانست به‌عنوان یک شریان مهم ترافیکی عمل کند، به دلیل نبود زیرگذر در انتهای مسیر و عدم اتصال مستقیم آن به کمربندی آبیدر، عملاً کارایی لازم را ندارد.

همچنین بلوار نظام مهندسی به رغم ظرفیت بالقوه برای توزیع بخشی از بار ترافیکی شهر، به‌دلیل عدم اتصال مناسب در دو سر آن، همچنان بلااستفاده مانده است. در صورت طراحی یک روگذر برای اتصال این بلوار به بلوار مدافعان سلامت و بیمارستان کوثر و احداث یک زیرگذر برای ارتباط آن با جاده ساحلی، می‌توان بخش مهمی از ترافیک شهر را مدیریت کرد.

در کنار این مشکلات، معضل کمبود شدید پارکینگ طبقاتی نیز به یکی از چالش‌های اساسی تبدیل شده است. نبود فضاهای کافی برای پارک خودرو به‌ ویژه در مرکز شهر، موجب توقف‌ های حاشیه‌ای گسترده، انسداد مسیرها و تشدید گره‌های ترافیکی شده است. این مسئله به‌خصوص در محدوده‌های تجاری و درمانی شهر، فشار مضاعفی بر شبکه حمل‌ونقل وارد کرده است.

یکی از ساده‌ترین اما مؤثرترین راهکارها، یک‌طرفه کردن فنی و اصولی خیابان‌های موجود و توزیع مناسب بار ترافیکی در ساعات مختلف شبانه‌روز است. تجربه شهرهای دیگر نشان می‌دهد که اگر این اقدام با برنامه‌ریزی علمی و نصب علائم راهنمایی دقیق انجام شود، می‌تواند تا حد زیادی از حجم ترافیک در معابر اصلی بکاهد و جریان روان‌تری برای خودروها فراهم کند.

علاوه بر این موارد، ده‌ها گره ترافیکی دیگر در نقاط مختلف سنندج وجود دارد که حل آنها نیازمند برنامه‌ریزی جامع، هماهنگی میان دستگاه‌های اجرایی و تأمین منابع مالی پایدار است. بااین‌حال، برخی طرح‌های مکمل نیز می‌توانند به کاهش مشکلات موجود کمک کنند. از جمله اجرای طرح زوج و فرد خودروها در محدوده مرکزی شهر، احداث دهکده سلامت و انتقال تدریجی پزشکان و مراکز درمانی به این مجموعه، که می‌تواند بار مراجعات و ترافیک درمانی را از هسته مرکزی شهر به حاشیه‌ها منتقل نماید.

در مجموع، ترافیک سنندج بیش از آنکه ناشی از کمبود معبر باشد، نتیجه مدیریت ناقص شبکه موجود، کمبود جدی پارکینگ و نیمه‌کاره ماندن پروژه‌هاست. به‌کارگیری رویکرد علمی، بهره‌گیری از مشاوران متخصص در حوزه حمل‌ونقل و تکمیل طرح‌های نیمه‌تمام می‌تواند در کوتاه‌مدت و میان‌مدت بخشی از این مشکلات را برطرف کند.