بازگشت پس از ۷۰ سال / رویای «پکارد» دوباره احیا شد /عکس

امیرمسعود عابدین: خودروساز لوکس دیترویت، پکارد (Packard)، با اینکه در سال ۱۹۵۸ از صحنه خودروسازی خارج شد، اما نامش همچنان به بهانه‌های مختلفی مطرح می‌شود. بهانه جدید برای بر سر زبان آمدن نام پکارد، معرفی نسخه‌ای جدید و مدرن از این خودرو برپایه بنتلی است. یکی از علاقه‌مندان این برند با پشتکار و منابع کافی، تصورمان از نسل جدید پکارد را به دنیای واقعی آورده است.

این خودروی سفارشی که «پکارد اِکسلنس» نام دارد، توسط JB Classic & Bespoke، یک شرکت هلندی سازنده بدنه خودرو (کوچ‌بیلدِر)، خلق شده است. طراحی و مهندسی آن نیز توسط استودیوی CinovarA انجام شده است.
احیای یک رؤیای از دست رفته

طراحی این خودرو کپی مستقیم از یک پکارد کلاسیک یا حتی نمونه اولیه Packard Twelve مدل ۱۹۹۹ نیست. در عوض، این خودرو از Facel Vega Excellence، یک سدان لوکس فرانسوی که در اواخر دهه ۱۹۵۰ قرار بود با نشان پکارد عرضه شود، الهام گرفته است. در آن زمان، استودبیکر-پکارد قصد داشت تا مدل وگا را با موتور V۸ خود عرضه کند، اما دایملر-بنز که با آن‌ها قرارداد داشت، با این طرح مخالفت کرد و این برنامه لغو شد.

هزاران ساعت کار و طراحی سفارشی

این پروژه با استفاده از یک بنتلی فلایینگ اسپر نسل دوم (مدل‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۹) به عنوان خودروی پایه انجام شد. تیم سازنده تمام بدنه را بازسازی کرده و جزئیات سفارشی به آن اضافه کرده است. شرکت JB Classic & Bespoke اعلام کرده که این پروژه ۱۷,۰۰۰ ساعت کار برده است.
با وجود بدنه سفارشی، DNA بنتلی در تناسبات، شیشه و فضای داخلی خودرو کاملاً مشخص است. بارزترین تغییرات شامل چراغ‌های LED عمودی در جلو است که یادآور کادیلاک بوده و جلوپنجره کرومی سه‌تکه را در بر گرفته‌اند. در مرکز جلوپنجره نیز یک نشان تاشو «الهه سرعت» قرار دارد که ادای احترامی به تاریخ پکارد است.

نمای جانبی دارای خطوط دینامیکی تیزتر و درهای “suicide” (برعکس بازشونده) مشابه رولزرویس است. برای تحقق این امر، شرکت مجبور به ساخت لولا و دستگیره‌های سفارشی از جنس استیل ضدزنگ دست‌ساز شده است. بخش عقب خودرو با طراحی جعبه‌ای‌تر و چراغ‌های عقب C شکل و نشان پکارد روی درب صندوق، ظاهری عادی‌تر دارد.

درباره تغییرات فنی نسبت به بنتلی، هیچ اطلاعاتی تاکنون منتشر نشده است. فلایینگ اسپر نسل دوم با موتورهای چهار لیتری V۸ توئین توربو یا شش لیتری W۱۲ توئین توربو عرضه می‌شد، اما مشخص نیست کدام یک از این دو موتور در این خودروی پکارد استفاده شده است.
با توجه به ماهیت منحصر به فرد این پروژه و حجم کاری عظیم، می‌توان گفت که اکسلنس خودرویی بسیار گران‌قیمت است. این پروژه نه تنها ادای احترامی به یک برند از دست رفته، بلکه پروژه‌ای است که خود پکارد هرگز نتوانست آن را به پایان برساند.
منبع: carscoops
۵۸۳۲۲