تفاوت‌های کراس‌فیت و هایراکس را بشناسید

به گزارش پایگاه خبری سردبیر پرس؛ هایراکس اگرچه در ظاهر یک رقابت مبتنی بر دویدن و تمرینات عملکردی است، اما منطق تمرینی و فیزیولوژیک آن تفاوت‌های اساسی با کراس‌فیت دارد. برای موفقیت در این رشته، برنامه‌ریزی باید دقیق، هدفمند و مبتنی بر اصول شناخته‌شده ورزش‌های استقامتی باشد. در این مقاله می خواهیم در مورد تفاوت‌های این […]

به گزارش پایگاه خبری سردبیر پرس؛ هایراکس اگرچه در ظاهر یک رقابت مبتنی بر دویدن و تمرینات عملکردی است، اما منطق تمرینی و فیزیولوژیک آن تفاوت‌های اساسی با کراس‌فیت دارد. برای موفقیت در این رشته، برنامه‌ریزی باید دقیق، هدفمند و مبتنی بر اصول شناخته‌شده ورزش‌های استقامتی باشد.
در این مقاله می خواهیم در مورد تفاوت‌های این دو رشته صحبت کنیم، شهاب فولادبَری از مربیان برجسته هایراکس در این مورد توضیح می دهد:
برای نخستین گام، باید توجه داشته باشیم که برنامه‌ریزی برای هایراکس بیشتر شبیه طراحی یک «مسابقه» است تا یک «WOD» در کراس‌فیت. هرچند هر دو جزو تمرینات عملکردی با شدت بالا محسوب می‌شوند، اما مسیر فیزیولوژیک و ساختار تمرینی آن‌ها تفاوت‌های قابل‌توجهی دارد.
تفاوت‌های کلیدی میان Hyrox و CrossFit

سادگی در طراحی تمرینات Hyrox
به‌طور کلی می‌توان گفت طراحی برنامه‌های تمرینی برای هایراکس اندکی ساده‌تر است. هرچند این رشته نسبتاً جدید به شمار می‌رود، اما نیازمندی‌های آن جدید نیست. دلیل اصلی این موضوع، شباهت‌های گسترده‌ای است که هایراکس با دیگر ورزش‌های استقامتی دارد؛ از جمله:
الگوی فیزیولوژیک مشابه ورزش‌های استقامتی مانند دویدن
اهمیت شاخص VO₂max به‌عنوان معیار اصلی عملکرد در هایراکس
سیستم‌های تأمین انرژی و استراتژی‌های Pacing (مدیریت هوشمند سرعت و انرژی در طول تمرین و مسابقه) که پیش از این در سایر رشته‌های استقامتی به‌طور کامل مطالعه و اثربخشی آن‌ها ثابت شده است
مدیریت Pacing در هایراکس را می‌توان چنین توضیح داد: ورزشکار باید بداند چه زمانی سرعت را افزایش دهد، چه زمانی آرام‌تر حرکت کند، و چگونه انرژی خود را در طول مسابقه توزیع کند تا نه زودتر از حد انتظار خسته شود و نه در پایان دچار افت توان گردد. بنابراین می‌توان از دانش دویدن و تمرینات استقامتی برای طراحی برنامه‌های تخصصی Hyrox بهره برد.
Hyrox فقط دویدن نیست
درست است که دویدن، با محاسبه‌ای دقیق و اصولی، حدود ۶۰ درصد از کل فعالیت مسابقه را تشکیل می‌دهد، اما نباید سایر عوامل مؤثر را نادیده گرفت:
ایستگاه‌های وزنه‌محور
ایستگاه‌هایی مانند Sled Push و Sled Pull موجب ایجاد خستگی موضعی می‌شوند و به‌طور مستقیم بر کیفیت دویدن پس از آن‌ها تأثیر می‌گذارند.
دویدن تحت فشار (Compromised Running)
پس از هر ایستگاه باید سرعت دویدن حفظ شود. این توانایی باید در برنامه تمرینی از نخستین قدم‌ها تا شدت و سرعت هر ایستگاه تمرین داده شود.
انتقال و ریتم حرکت (Flow)
مدت‌زمانی که بین ایستگاه‌ها از دست می‌رود اهمیت چشمگیری دارد و باید برای مدیریت آن برنامه‌ریزی مشخصی وجود داشته باشد.
مکانیک صحیح حرکات
از تکنیک اجرای SkiErg و Lunges تا ریتم Wall-ball، همگی در عملکرد نهایی تعیین‌کننده هستند.

اصول کلی برنامه‌ریزی هایروکس

ℹ️ منابع ‏ http://wodscience.training/ Hyrox Competition & Coaching Self-Experiences