آخر خط گوشی‌های قدیمی کجاست؟

به گزارش سردبیر پرس و براساس گزارش زومیت، محققان در دانشگاه تارتو در استونی، راهی نوآورانه برای استفاده‌ی مجدد از گوشی‌های هوشمند قدیمی یافته‌اند: تبدیل آن‌ها به دیتاسنترهای مینیاتوری. این سامانه‌ها می‌توانند داده‌ها را به صورت محلی و در لحظه پردازش کنند؛ رویکردی که علاوه‌بر کاهش زباله‌ی الکترونیکی، گامی در راستای حفاظت از محیط‌زیست به‌شمار می‌رود. […]

به گزارش سردبیر پرس و براساس گزارش زومیت، محققان در دانشگاه تارتو در استونی، راهی نوآورانه برای استفاده‌ی مجدد از گوشی‌های هوشمند قدیمی یافته‌اند: تبدیل آن‌ها به دیتاسنترهای مینیاتوری. این سامانه‌ها می‌توانند داده‌ها را به صورت محلی و در لحظه پردازش کنند؛ رویکردی که علاوه‌بر کاهش زباله‌ی الکترونیکی، گامی در راستای حفاظت از محیط‌زیست به‌شمار می‌رود.
پژوهشگران ابتدا باتری‌های گوشی‌های قدیمی را برای جلوگیری از نشت مواد شیمیایی حذف کردند، سپس با استفاده از چاپگر سه‌بعدی قاب‌های اختصاصی ساختند و مدارهایی برای تأمین برق طراحی کردند. طراحی ماژولار این سیستم، امکان تعویض آسان گوشی‌ها را فراهم و دوام عملکرد آن را تضمین می‌کند.
در اولین آزمایش، مجموعه‌ی گوشی‌های قدیمی در زیر آب قرار گرفت و توانست به‌طور خودکار حیات دریایی را رصد کند؛ کاری که قبلاً فقط با کمک غواصان ممکن بود. به‌نظر می‌رسد نرم‌افزار اختصاصی و حسگرهای خارجی، این امکان را برای گوشی‌های قدیمی فراهم کرده‌اند که به ابزارهای پیشرفته‌ای برای پایش محیط تبدیل شوند.

کاربرد فناوری دیتاسنتر مینیاتوری فقط به زیر آب محدود نمی‌شود. طبق گفته‌ی محققان، می‌توان با نصب این دیتاسنترها در مکان‌هایی مانند ایستگاه‌های اتوبوس اطلاعاتی مانند شمارش لحظه‌ای مسافران را جمع‌آوری و سیستم حمل‌ونقل شهری را بهینه‌سازی کرد.
اگر ایده‌ی دیتاسنتر مینیاتوری به محصول نهایی مقرون‌به‌صرفه و قابل استفاده تبدیل شود، گوشی‌های قدیمی ما به‌جای دفن‌شدن در زباله‌ها می‌تواند آینده‌ای هوشمند و مفید پیش رو داشته باشند؛ آینده‌ای که از اعماق دریا تا سطح شهرها را در بر می‌گیرد.
۲۲۷۲۲۷