احیای ۵۰ واحد صنعتی راکد در کردستان؛ راهی برای مهار بیکاری و رونق تولید

گزارش از خبرنگار اقتصادی

سنندج – نرخ بالای بیکاری، مهاجرت نخبگان و گسترش مشاغل کاذب از جمله مشکلات ساختاری اقتصاد کردستان است؛ مسائلی که سالها سایه خود را بر معیشت مردم این استان گسترانده‌اند. در چنین شرایطی، بحث احیای واحدهای صنعتی راکد بار دیگر به‌ عنوان یک راهبرد کلیدی مطرح شده است.

در همین زمینه، خبرنگار ما با حسین سمائی، بنیانگذار شرکتهای گروه سماء با ۴۵ ساله سابقه فعالیت در حوزه صنعت به گفتگو نشسته است. ایشان معتقد است که “احیای واحدهای صنعتی راکد نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی اجتناب‌ ناپذیر برای توسعه پایدار استان” است.

وضعیت موجود صنعت در کردستان

سمائی با استناد به آمار رسمی سازمان صنعت، معدن و تجارت کردستان توضیح میدهد:

در حال حاضر استان کردستان دارای حدود ۱۲۰۰ واحد صنعتی است که متأسفانه ۱۱۰ واحد آن غیرفعال یا نیمه‌ فعال شده‌اند. بررسیهای کارشناسی نشان میدهد که دستکم ۵۰ واحد از این مجموعه، ظرفیت و امکان بازگشت به چرخه تولید را دارند و اگر این ظرفیت بالفعل شود، میتوانیم شاهد جهشی قابل توجه در اشتغال‌ زایی و تولید باشیم.

پیامدهای اقتصادی و اجتماعی احیای واحدها

به گفته این فعال باسابقه صنعتی، آثار احیای واحدهای راکد فقط محدود به تولید و آمارهای اقتصادی نیست، بلکه تأثیرات اجتماعی نیز بسیار مهم است. ایشان در ادامە میگوید:

با فعال‌ سازی این واحدها، فرصتهای شغلی پایدار ایجاد میشود و سهم استان در بازار داخلی و حتی صادراتی افزایش می‌یابد. اما مهم‌تر از آن، این اقدام می‌تواند جلوی گسترش مشاغل پرخطر و غیررسمی مثل کولبری را بگیرد. وقتی جوان کردستانی کار مولد و مطمئن داشته باشد، دیگر انگیزه‌ای برای مهاجرت یا فعالیت‌های پرخطر نخواهد داشت.

سمائی همچنین به مسئله مهاجرت نخبگان اشاره می‌کند:

یکی از آسیبهای بزرگ استان، خروج نیروهای متخصص به سایر استانها یا حتی کشورهای همسایه است. اگر واحدهای صنعتی دوباره فعال شوند، زمینه بازگشت این نیروهای ارزشمند و استفاده از دانش و تجربه آنها فراهم خواهد شد.

راهکارهای پیشنهادی

در ادامه گفت‌وگو، ایشان مجموعه‌ای از راهکارهای اجرایی را برای احیای واحدهای راکد پیشنهاد داد:

۱. تأمین مالی هدفمند: واحدهای صنعتی برای بازگشت به چرخه تولید نیازمند سرمایه در گردش هستند. اختصاص تسهیلات کم‌ بهره توسط بانکهای عامل میتواند این مشکل را برطرف کند.

۲. حل اختلافات حقوقی و سازمانی: بسیاری از واحدها به‌خاطر مشکلات اداری، مالیاتی یا قضایی متوقف مانده‌اند. پیشنهاد میکنم کمیته‌ای زیر نظر کارگروه تسهیل تشکیل شود تا اختلافات را با رویکرد میانجیگری حل‌ و فصل کند.

۳. دسترسی به مواد اولیه و بازار فروش: بدون مواد اولیه پایدار و بازار فروش مطمئن، هیچ صنعتی نمیتواند دوام بیاورد. باید سازوکاری ایجاد شود تا هم مواد اولیه داخلی و خارجی تأمین گردد، هم بازار صادراتی برای محصولات کردستان تضمین شود.

۴. حمایت از سرمایه انسانی: باید بسته‌های حمایتی برای جلوگیری از مهاجرت نخبگان تدوین کنیم. جذب دوباره نیروهای متخصص به صنعت، همانقدر اهمیت دارد که تأمین سرمایه مالی.

۵. پایش مستمر: سامانه‌ای برای نظارت و گزارش‌ دهی دوره‌ای ضروری است تا مسئولان بتوانند روند احیا را ارزیابی کرده و موانع احتمالی را سریع برطرف کنند.

سمائی در جمع‌بندی سخنانش تأکید میکند:

احیای واحدهای صنعتی کردستان یک پروژه صرفاً اقتصادی نیست؛ بلکه یک برنامه چندبعدی اجتماعی و توسعه‌ای است. این اقدام میتواند امنیت اجتماعی استان را تقویت کند، از خروج سرمایه انسانی جلوگیری نماید و جایگاه اقتصادی کردستان را در سطح ملی ارتقا دهد. اما تحقق این اهداف تنها زمانی ممکن است که استانداری، وزارت صمت، بانک‌های عامل و کارگروه تسهیل هماهنگ عمل کنند.

آنچه از این گفتگو برمی‌آید، این است که احیای ۵۰ واحد صنعتی راکد کردستان میتواند به‌ عنوان نقطه عطفی در توسعه پایدار استان عمل کند. اگرچه مسیر این اقدام نیازمند منابع مالی، تعامل سازمانی و پایداری مدیریتی است، اما نتایج آن میتواند سال‌ها بر اقتصاد و جامعه کردستان اثر مثبت بگذارد.