برزیل و بلغارستان وارد رقابت اسکار بین‌المللی ۲۰۲۳ شدند

به گزارش سردبیر پرس به نقل از یاهو نیوز، برزیل فیلم «مریخ یک» و بلغارستان فیلم «مادر» را به عنوان نماینده خود در رقابت بهترین فیلم بین‌المللی اسکار ۲۰۲۳ معرفی کردند. «مریخ یک» به کارگردانی گابریل مارتینس به رویاهای اتوپیایی یک پسر نوجوان در میان تناقضات خانوادگی و مشکلات اقتصادی و سیاسی برزیل می‌پردازد. این […]

به گزارش سردبیر پرس به نقل از یاهو نیوز، برزیل فیلم «مریخ یک» و بلغارستان فیلم «مادر» را به عنوان نماینده خود در رقابت بهترین فیلم بین‌المللی اسکار ۲۰۲۳ معرفی کردند.
«مریخ یک» به کارگردانی گابریل مارتینس به رویاهای اتوپیایی یک پسر نوجوان در میان تناقضات خانوادگی و مشکلات اقتصادی و سیاسی برزیل می‌پردازد.
این درام خانوادگی درباره یک خانواده ۴ نفره برزیلی از طبقه کارگر است که رویاهای متفاوتی را برای فرار از آنچه توسط جامعه و یکدیگر به آنها تحمیل می‌شود، دارند. پسر این خانواده که دانش‌آموزی آرام و عینکی است و استعداد فوتبال وی امید بزرگ پدرش برای آینده است، مخفیانه می‌خواهد اختر فیزیک بخواند تا بخشی از اولین جامعه بشری مریخ باشد.
این فیلم در ژانویه ۲۰۲۲ در جشنواره‌های ساندنس و تولوز به نمایش درآمد و تاکنون در ۳۵ جشنواره شرکت کرده و ۳ جایزه برده است.
این اولین ساخته انفرادی مارتینس است و وی اولین فیلم بلندش را سال ۲۰۱۹ با عنوان «در قلب دنیا» با همکاری مائوریلیو مارتینس ساخته بود.
آخرین باری که یک فیلم برزیلی نامزدی اسکار را کسب کرد در سال ۱۹۹۹ بود.
«مادر» ساخته زورنیتسا سوفیا هم نماینده بلغارستان برای اسکار است.
سوفیا که با همراهی میگلنا دیمووا فیلمنامه فیلم را هم نوشته ۴ فیلم داستانی و ۲ فیلم مستند را در کارنامه خود دارد و ۷ سریال تلویزیونی، یک نمایش تئاتری و یک اپرا را کارگردانی کرده است.
امسال ماریا باکالووا بازیگر فیلم «بورات» ریاست کمیسیون انتخاب نماینده اسکار را برعهده داشت. از سال ۱۹۷۰ تاکنون بلغارستان ۲۸ فیلم به اسکار معرفی کرده که هرگز هیچ یک نامزدی اسکار را کسب نکرده‌اند و تنها سال ۲۰۰۹ یک بار این کشور به فهرست کوتاه اسکار راه یافت.
«مادر» با الهام از رویدادهای واقعی در کنیا فیلمبرداری شده و داستانش بر النا کارگردان تئاتری تمرکز دارد که هم می‌خواهد فرزندی داشته باشد و هم در حرفه‌اش پیشرفت کند، اما به طور غیرمنتظره‌ای در ۳۲ سالگی توانایی باروری را از دست می‌دهد و انرژی خود را به سمت برنامه‌ای نمایشی برای تغییر زندگی کودکان یتیم در بلغارستان متمرکز می‌کند و سپس از او درخواست می‌شود تا این نمایش را برای کودکان کنیا هم اجرا کند و اینجاست که متوجه می‌شود خانواده بزرگ‌تری دارد.