برکت الصحه تحریم‌ های آمریکا را در منطقه خنثی می‌کند| تولید ۱۴ محصول مشترک دارویی در عراق

بازار؛ گروه ایران: برکت الصحه یکی از چند شرکت زیر مجموعه گروه دارویی برکت است که در سال ۱۳۹۳ در عراق به منظور حضور بیشتر و فعال تر صنعت داروی ایران در بازار کشورهایی چون عراق، سوریه، لبنان، افغانستان تاسیس شد؛ مجموعه ای ایرانی که با به کار گرفتن نیروهای بومی مناطق هدف مسیر تعاملات اقتصادی تا ارز آوری برای کشور را تسهیل کرده و قصد دارد ضمن حضور مداوم در بازار کشورهای مرزی، در کل آسیا و آفریقا دست به تولید دارو بزند.
اتفاقی که در کمتر از یک دهه اخیر آغاز شده و نه تنها می تواند اثرات تحریم‌ های خصمانه آمریکا علیه ایران را کاهش دهد بلکه توانی این را دارد که بر قدرت اقتصادی ایران در منطقه نیز بی افزاید. در این راستا هانی پرسا، مدیرعامل شرکت برکت الصحه طی گفتگویی با «بازار» در خصوص دستاورد ها تا برنامه‌ های آینده این مجموعه توضیح می دهد.

برکت الصحه مسئولیت بازاریابی و فروش محصولات گروه دارویی برکت را در کشورهای همسایه بر عهده دارد و به دنبال همین هدف نیز سال ۲۰۱۵ وارد کشور عراق شد؛ زمانی که در آن جا مشکلات متعددی وجود داشت توانستیم تعدادی زیادی قرار داد برای صادرات محصولات گروه دارویی برکت با دولت عراق منعقد و برای آن‌ ها دارو تامین کنیم

* در خصوص شرکت برکت الصحه بفرمایید که از چه زمانی و با چه هدفی به عراق وارد شد؟ در ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که برکت الصحه مسئولیت بازاریابی و فروش محصولات گروه دارویی برکت را در کشورهای همسایه بر عهده دارد و به دنبال همین هدف نیز سال ۲۰۱۵ وارد کشور عراق شد؛ زمانی که در آن جا مشکلات متعددی وجود داشت توانستیم تعدادی زیادی قرار داد برای صادرات محصولات گروه دارویی برکت با دولت عراق منعقد و برای آن‌ ها دارو تامین کنیم.
همزمان با تامین دارو برای همسایه کشورمان طرح رجیستری کردن کارخانه ها در عراق را شروع کردیم. تمام کارخانه های تولیدی خودمان را در وزارت بهداشت عراق به ثبت رساندیم، یعنی سال ۲۰۱۶ کارشناسان وزارت بهداشت عراق کارخانه های ایران را دیده اند و گواهینامه های  جی ام پی(روش خوب تولید) مورد تایید را به ما داده اند. بعد از ثبت کارخانه خطوط تولید از جمله آمپول، کپسول، قرص و شربت را ثبت کردیم و سپس به مرحله تولید رسیدیم.
* اشاره کردید که برکت الصحه از همان ابتدای فعالیت برنامه احداث کارخانه در مقصد صادراتی خود را داشته و در عراق هم چنین برنامه ای را اجرا کردید، ‌ چرا به جای تولید در ایران و صادرات آن اقدام به احداث کارخانه در کشور دیگری کردید؟ صادرات  دارو کار بسیار مشکلی است شما دارو را باید در کشور هدف رجیستر کنید. رجیستر کردن دارو یعنی تایید فرمول دارو، برای تایید این بخش نیز باید از آزمایشگاه های متعدد که استاندارد دنیا را داشته باشند تاییدیه بگیرید که کار مشکلی است. این درحالی است که طی سه سال گذشته تا الان ۱۴ محصول را در کشور عراق به ثبت رسانده ایم.
ثبت دارو در کشور عراق یعنی مجوز واردات قانونی به این کشور است، همچنین به این معنا که محصول استاندارد لازم از کشور عراق را دارد. بعد از اینکه داروها را ثبت کردیم با چهار مکتب علمی عراقی قرار داد بستیم و از سال گذشته شروع به صادرات دارو به بخش خصوصی و دولتی عراق کردیم. علاوه بر این در سال ۲۰۲۱ توانستیم قراردادهای خوبی را برای محصولات آنکولوژی با وزارت بهداشت عراق منعقد کنیم.

 یکی از شرکت های به نام لبنیاتی ایرانی توانسته لقب بهترین شرکت خارجی در عراق را به خود اختصاص دهد، این تولید کننده محصولات لبی توانسته در سال های ۲۰۱۷-۲۰۱۸ حدود یک میلیارد دلار صادرات داشته باشد. یعنی از درآمد صادراتی ۱۲ تا ۱۵ میلیارد دلاری ایران به عراق فقط یک میلیارد متعلق به این شرکت لبی بوده است. خوشبختانه این ماجرا در خصوص داروهای ایرانی در عراق نیز تکرار شده است. بنابراین باید در میدان حضور داشت و هزینه های تولید را کاهش داد

* با این تفاسیر با تولید در کشور مبدا قصد دارید موانع صادراتی محصول را کنار بزنید و هزینه های تولید را هم همچون کشورهای اروپایی که در مناطق بخصوص آسیایی سرمایه گذاری می کنند، کاهش دهید؟ بله، کار دیگری که در حال انجام هستیم این است که می خواهیم تلاش کنیم که این محصولات را در کشور مبدا تحت لیسانس تولید کنیم، همانطور که اشاره کردید این شیوه شرکت های بزرگ اروپایی برای صادرات محصول و سرمایه گذاری است. این کار شدنی است که هر محصول ایرانی دارای استاندارد لازم را در کشور مقصد تولید کنیم. الان شوینده های ایرانی این کار را انجام می دهند.
همین الان یکی از شرکت های به نام لبنیاتی ایرانی توانسته لقب بهترین شرکت خارجی در عراق را به خود اختصاص دهد، در این رابطه از مسئول اقتصادی سفارت شنیدم که این تولید کننده محصولات لبی توانسته در سال های ۲۰۱۷-۲۰۱۸ حدود یک میلیارد دلار صادرات داشته باشد. یعنی از درآمد صادراتی ۱۲ تا ۱۵ میلیارد دلاری ایران به عراق فقط یک میلیارد متعلق به این شرکت لبی بوده است.
مجموعه مذکور هم در عراق کارخانه احداث کرد و هرچند مدتی مشکلات متعددی داشت اما اکنون به هر استان عراق از جمله کربلا، نجف و غیره بروید محصولات این شرکت ایرانی را خواهید دید و احساس غرور خواهید کرد.
البته مجموعه های خارجی دیگری هم در عراق سرمایه گذاری کرده اند اما محصولات لبی ایران به لحاظ کیفیت و قیمت از رقبای اردن و ترکیه ای خود بسیار محبوب تر هستند. خوشبختانه این ماجرا در خصوص داروهای ایرانی در عراق نیز تکرار شده است. بنابراین باید در میدان حضور داشت و هزینه های تولید را کاهش داد.
* به نظرتان اگر در ایران تولید دارو را انجام می دادید و همچون محصولات دیگری که به عراق صادر می شود اقدام به ارسال آن می کردید با چه مزایا و معایبی مواجه می شدید؟ اگر بخواهیم فقط در ایران باشیم و فقط از طریق صادرات ارز آوری داشته باشیم و بازار دارویی عراق  را در اختیار بگیریم موفق نخواهیم شد، بنابراین باید در آن جا حضور داشته باشیم. اکنون در عراق دفتر کار، ‌کارمند محلی داریم و با وزارت بهداشت این کشور روابط حسنه ای ایجاد کرده ایم. همچنین هدف گذاری کرده ایم که یک خط تولید از همین محصولات ثبت شده در عراق را راه اندازی کنیم.

صنعت دارو از صنایعی همچون ساختمان سازی، نفت و غیره متفاوت است و اگر به سمت صادرات داروهای با فناوری بالا همچون داروهای ضد سرطانی حرکت کنیم حجم ارز آوری الان که به صورت میانگین ۳ تا ۴ میلیون دلار به کشورها همسایه است به صورت چشمگیری افزایش می یابد. همین الان یک قلم داروی ایرانی که در وزارت بهداشت عراق مجوز تولید گرفته ۷۵۰ هزار دلار است

* سرمایه گذاری و برنامه هایی که برای حضور در کشورهای همسایه به عنوان تولید کننده دارید چه دست آورد هایی برای کشور خودمان ایران دارد؟ صنعت دارو از صنایعی همچون ساختمان سازی، نفت و غیره متفاوت است و اگر به سمت صادرات داروهای با فناوری بالا همچون داروهای ضد سرطانی حرکت کنیم حجم ارز آوری الان که به صورت میانگین ۳ تا ۴ میلیون دلار به کشورها همسایه است به صورت چشمگیری افزایش می یابد. همین الان یک قلم داروی ایرانی که در وزارت بهداشت عراق مجوز تولید گرفته ۷۵۰ هزار دلار است.
* بنابراین هدف اصلی مجموعه برکت الصحه تولید داروهای با فناوری بالا همچون ضد سرطان ها است تا حجم ارز آوری برای ایران افزایش یابد؟ بله، ‌ با توجه به اینکه محصولات آنکولوژی گران هستند، هر چقدر به سمت تولید محصولات با فناوری بالا برویم، به طور حتم ارز آوری هم بیشتری خواهد شد. همین الان همانطور که اشاره کردم به طور میانگین کل گروه دارویی برکت سالانه حدود ۳ تا ۴ میلیون دلار به سوریه، لبنان، عراق، ازبکستان و کشورهای همسایه صادرات دارد و با توجه به اینکه هدف دولت سیزدهم نیز توجه اقتصادی بیشتر به ظرفیت های کشورهای همسایه است، به نظر می رسد این رقم در این دولت افزایش چشمگیری داشته باشد.
چرا که ایران با کشورهای همسایه خود بخصوص موارد مذکور اشتراک های قومی، فرهنگی و مذهبی بسیاری دارد و به جرات می توانم بگویم بخشی از مردم عراق عاشق مردم ایران هستند و نه تنها خویشاوندان ایرانی دارند بلکه مصرف کننده جدی کالاهای ایرانی هم هستند. این جمعیت نیز حدود ۱۵ تا ۲۰ میلیون نفر است که می توانیم به عنوان یک ظرفیت اقتصادی به آن ها توجه داشته باشیم.

اروپایی ها برای مردم خاورمیانه خط تولید جداگانه ای برای صادرات محصولات شان دارند و کیفیت متفاوتی از محصولات مصرفی خودشان صادر می کنند اما ما اینطور نیستیم و همین دارویی که ایرانی مصرف دارد را افغانستانی و عراقی هم مصرف می کند

* علاوه بر علاقه عراقی ها به ایرانی به دلیل اشتراک های دینی و قومی و قبیله ای، چرا آن ها به جای سرمایه گذار ایرانی به دنبال سرمایه گذاران اروپایی نیستند؟ اروپایی ها برای مردم خاورمیانه خط تولید جداگانه ای برای صادرات محصولات شان دارند و کیفیت متفاوتی از محصولات مصرفی خودشان صادر می کنند اما ما اینطور نیستیم و همین دارویی که ایرانی مصرف دارد را افغانستانی و عراقی هم مصرف می کند.
* با این تفاسیر علاوه بر کشورهایی که به آن ها اشاره کردید در منطقه برنامه صادرات به همسایه های دیگر هم دارید؟ بله، کشورهای حوزه شمال دریای خزر را غافل شده ایم و آن کشورها نیز با ما قرابت فرهنگی دارند. تاجیکستان جزوی از فرهنگ ایرانی است و بزرگانی که در آنجا محترم شمرده می شوند، بزرگانی هستند که در ایران هم محترم هستند. ازبکستان، بخشی از قزاقستان، ارمنستان و همگی اینها در گذشته بخشی از ایران بودند و می توانند دوباره به لحاظ تعاملات اقتصادی ارتباط قوی تری با هم شکل دهند.
اقتصاد دستوری نیست و راه خودش را می رود و امید است که دولت مردان ایران در این دوره موفق شوند و بتوانیم یک ارتباط مستحکمی با همسایه های خودمان شکل دهیم نیازهایمان را از همدیگر تامین کنیم؛ چرا که  آن ها هم یکسری کالاهایی دارند که می توانند به ایران صادر کنند.
* فکر می کنید در آینده نزدیک بتوانید صادر کننده دارو به کشورهای اروپایی هم باشید؟ واقعیت این است که الان دارو نمی توانیم به اروپا صادر کنیم و کشورهای مصرف کننده کالاهای ایرانی همین کشورهای آسیایی و در نهایت آفریقایی هستند. حوزه تمدنی ایرانی اسلامی ۴۰۰ میلیون نفر است که این حوزه می تواند به تنهایی بسیاری از نیازهای اقتصادی ایران را برطرف کند.

در حال حاضر حدود ۳ تا ۴ میلیون دلار به کشورهای همسایه صادرات داریم و اگر بتوانیم داروهای با فناوری بالا را صادر کنیم این ظرفیت تا سه برابر افزایش می یابد که هم ظرفیت خوبی برای ارز آوری و اشتغال زایی جوانان است و هم تلاشی که دشمنان برای منزوی کردن ما دارند را بی اثر خواهیم کرد؛ اقتصادی که به کشورهای دیگر گره زده می شود قابل تحریم نیست. بنابراین اگر اقتصاد ایران را به دنیا و کشورهای همسایه وصل کنیم از تحریم ها کمتر اثر می پذیریم

* به نظرتان این تعاملات اقتصادی چقدر می تواند نقشه های سیاستمداران آمریکایی برای ایرانی را نقش بر آب کند؟ همانطور که اشاره کردم در حال حاضر حدود ۳ تا ۴ میلیون دلار به کشورهای همسایه صادرات داریم و اگر بتوانیم داروهای با فناوری بالا را صادر کنیم این ظرفیت تا سه برابر افزایش می یابد که هم ظرفیت خوبی برای ارز آوری و اشتغال زایی جوانان است و هم تلاشی که دشمنان برای منزوی کردن ما دارند را بی اثر خواهیم کرد؛ اقتصادی که به کشورهای دیگر گره زده می شود قابل تحریم نیست.
بنابراین اگر اقتصاد ایران را به دنیا و کشورهای همسایه وصل کنیم از تحریم ها کمتر اثر می پذیریم. بنابراین وقتی منزوی نباشیم، هرچند مشکلاتی هم ایجاد کنند باز هم به فعالیت خود ادامه خواهیم داد. در حال حاضر با پول محلی عراق با دینار فعالیت داریم و در  صورت رفع تحریم ها می توانیم ال سی باز و با دلار کار کنیم. در این زمان نیز نباید معطل باشیم و راهش این است که برویم و در منطقه حضور داشته باشیم. چطور چینی ها از آن طرف به ایجاد می آیند؟ ما هم باید همین کار را کنیم که اگر نباشیم نمی توانیم فعالیت اقتصادی داشته باشیم.
اگر قرار است در ونزوئلا، لبنان، افغانستان و غیره فعالیت اقتصادی داشته باشیم باید در آنجا حضور داشته باشیم. مهندسین ما باید در آن مناطق حضور داشته باشند. مسئولین ما باید پروژه تعریف و در کشورهای هدف کار کنند. مسئولین اقتصادی بغداد بارها از ما خواهش کردند که نیروی متخصص ارسال کنیم. نیروهای ما باید کار کنند و نمی توانند دیگر بیکار بمانند. اگر آن جوان ایجاد باشد اقتصاد شکوفا نمی شود، باید دولتمردان بستر را آماده و کسب و کار را ایجاد کنند.