حنای کرمان برای کشاورزان رنگ ندارد/ سود کشاورزان کجا می رود؟

سردبیر پرس – گروه استان‌ها، اسمامحمودی: برداشت حنا از خرداد ماه در رودبار آغاز و تا آبان ماه ادامه می‌یابد، طی این مدت سه برداشت محصول در این شهرستان انجام می‌شود. دست کشاورزان از دسترنجشان کوتاه است / ‏‬ دلالان برای کشاورزان جیب دوخته‌اند سالانه ۲۰ هزار تن حنا از مزارع رودبار جنوب کرمان برداشت […]

سردبیر پرس – گروه استان‌ها، اسمامحمودی: برداشت حنا از خرداد ماه در رودبار آغاز و تا آبان ماه ادامه می‌یابد، طی این مدت سه برداشت محصول در این شهرستان انجام می‌شود.

دست کشاورزان از دسترنجشان کوتاه است / ‏‬ دلالان برای کشاورزان جیب دوخته‌اند

سالانه ۲۰ هزار تن حنا از مزارع رودبار جنوب کرمان برداشت می‌شود و کشاورزان این منطقه مهمترین تأمین کننده کارخانه‌های محصولات بهداشتی و رنگ‌های طبیعی محسوب می‌شوند همچنین بخش قابل توجهی از محصول نیز در عطاری‌ها به صورت مستقیم به مردم عرضه می‌شود.

رودبار جنوب یکی از محروم‌ترین مناطق کشور است که تعداد قابل توجهی از کپرنشینان و روستاهای با ضریب محرومیت بالای کشور در این شهرستان قرار دارد اما گویی کسی به فکر حمایت از پتانسیل‌های اقتصادی این شهرستان نیست

باید به این نکته اشاره کنیم که رودبار جنوب یکی از محروم‌ترین مناطق کشور است که تعداد قابل توجهی از کپرنشینان و روستاهای با ضریب محرومیت بالای کشور در این شهرستان قرار دارد و حمایت از مردم این شهرستان برای توسعه اقتصادی بسیار مهم است اما گویی کسی به فکر حمایت از پتانسیل‌های اقتصادی این شهرستان نیست.

دست رنج کشاورزان اما به جیب دلالان می‌رود و کشاورزان دستشان از سود این محصول کوتاه است، سردبیر پرس چند سال قبل گزارشی در خصوص درخواست کشاورزان رودباری برای ایجاد زیر ساخت‌های فرآوری محصول در رودبار منتشر کرد اما علیرغم اینکه گفته می‌شود جنوب کرمان پایلوت اقتصاد مقاومتی است اما در شهرستان رودبار جنوب که یکی از محروم‌ترین مناطق کشور محسوب می‌شود پتانسیل‌های بومی اقتصادی از چشم مسئولان دور مانده است و برای حل مشکل کشاورزان کاری نمی‌شود اما دلالان این فرصت‌های سود آور را به خوبی می‌بینند.

حنای این شهرستان سالهاست به صورت خام به استان یزد حمل و در آنجا پس از آسیاب کردن با قیمت بسیار بیشتر به کارخانه‌های محصولات نهایی از جمله محصولات بهداشتی و رنگ سازی فروخته می‌شود.

حسن اسدی از جمله این کشاورزان است که در آخرین روزهای برداشت حنای رودبار به خبرنگار سردبیر پرس می‌گوید: کل محصول دو کشت امسال را به یزدی‌ها فروخته‌ام آخرین کشت هم آماده ارسال به این استان می‌باشد.

وی می‌افزاید: سطح زیر کشت این محصول با توجه به اینکه نیاز زیادی به آب ندارد در حال افزایش است اما سود آن به جیب افرادی می‌رود که در کارخانه‌های خود نشسته‌اند و یک بار هم گرمای طاقت فرسای تابستان این منطقه را تجربه نکرده‌اند.

پتانسیل‌های بومی اقتصادی از چشم مسئولان دور مانده است و برای حل مشکل کشاورزان کاری نمی‌شود اما دلالان این فرصت‌های سود آور را به خوبی می‌بینند

زهرا اربابی، دیگر کشاورز رودباری است که در این خصوص به خبرنگار سردبیر پرس می‌گوید: برگ حنا بعد برداشت در آفتاب خشک و در انبارها می‌شود، پولی که کشاورز دریافت می‌کند بیشتر صرف خرید بذر و هزینه کارگر و ماشین آلات کشاورزی و حمل و نقل می‌شود.

وی گفت: همین محصول بعد از برداشت در مزرعه و در برخی موارد پیش خرید شدن توسط دلالان و آسیاب شدن در استان‌های دیگر با سه تا چهار برابر قیمت فروش می‌شود و بخشی نیز صادر می‌شود.

وی گفت: بارها برای حل مشکل و از مسئولان یاری خواسته‌ایم اما نه کارخانه بسته بندی داریم و نه آسیاب و همین مساله فرصت‌های شغلی صنایع بالا دستی را عاید استان‌های دیگر می‌کند.

کشاورزی در جنوب کرمان با دلالی گره خورده است

سحر نظری دیگر کشاورز رودباری است که به مهر می‌گوید: کشاورزی در جنوب کرمان با دلالی گره خورده است و همیشه یک عده از استان‌های مجاور منتظرند تا هنگام برداشت محصولات دست رنج ما را در جیب خود بگذارند.

وی با اشاره به خشکسالی و گرمای شدید موجود در جنوب کرمان افزود: ما چاره‌ای جز کشت حنا نداریم چون این شغل آبا و اجدادی ماست اما سودی که ما می‌کنیم به اندازه راننده کامیونی است که همین محصول را به کارخانه‌های آسیاب و بسته بندی منتقل می‌کند و این انصاف نیست.

سودی که ما می‌کنیم به اندازه راننده کامیونی است که همین محصول را به کارخانه‌های آسیاب و بسته بندی منتقل می‌کند و این انصاف نیست

وی گفت: هر وقت می‌گوئیم چرا وضعیت اینگونه است مسئولان می‌گویند بخش خصوصی باید سرمایه گذاری کند اما سوال این است چرا با ایجاد شرکت تعاونی و جذب سرمایه و کمک و تسهیلات دولتی زمینه ایجاد آسیاب و کارخانه بسته بندی توسط مسئولان فراهم نمی‌شود و فقط از کاش و اگر و امید و آرزوها صحبت می‌شود؟ راهکار مشخص است اما باید مرد میدان را نیز پیدا کنیم.

کسی برای برخورد با دلالی اراده ندارد

وی ادامه داد: بعد از کشت حنا باید کشت جالیزی را شروع کنیم اما در زمان برداشت خیار، پیاز، گوجه و امسال حتی خرما و مرکبات هم دلالان پول‌های ما را به جیب می‌ریزند و کسی نیست جلوی این وضعیت را بگیرد. کشاورزی مهمترین زمینه اقتصادی در استان کرمان است اما به جای تولید ثروت برای استان به زمینه‌ای برای سودجویان تبدیل شده و ما کار می‌کنیم واسطه‌ها پول‌های ما را می‌برند. اینکه این وضعیت چه زمانی تمام می‌شود هم مشخص نیست چون کسی اراده‌ای برای کوتاه کردن دست دلالان ندارد.

وی گفت: دردناک‌تر اینکه مسئولان از دلالان و واسطه‌های به عنوان بخش خصوصی یاد می‌کنند و تصور می‌کنند که بخش خصوصی به این بخش ورود کرده است در حالی که اینها غارتگران اموال کشاورزان هستند.

رئیس جهاد کشاورزی رودبار جنوب نیز در گفتگو با مهر اظهارداشت: مهمترین زمینه اشتغال و اقتصاد شهرستان محروم رودبار در جنوب کرمان کشاورزی است و این در حالیست که خشکسالی، ریزگردها و دلال بازی و کرونا به تهدیدی برای کشاورزان محسوب می‌شوند.

مشکلات کشاورزان در جنوب کرمان تمامی ندارد اما گویا وزارت کشاورزی هیچ راهکاری برای رهایی کشاورزان از چنگال دلالان ندارد

سعیدی افزود: یکی از محصولات عمده که اختصاص به شهرستان رودبار جنوب کرمان دارد حنا است و در این خصوص رتبه نخست کشور را با تولید سالانه ۲۰ هزار تن داریم که این محصول در سه مرحله در شهرستان برداشت می‌شود.

وی سطح زیر کشت حنا در رودبار را ۴ هزار هکتار دانست و افزود: این یک پتانسیل خاص و سودآور برای شهرستان می‌تواند باشد که محرومیت‌ها را کاهش دهد اما عملاً از این محصول به دلیل خام فروشی چیزی عاید کشاورز نمی‌شود.

وی بیان کرد: احداث یک کارخانه آسیاب و بسته بندی و ایجاد برند برای حنای رودبار ضروری است و در این صورت ضمن ایجاد اشتغال برای نیروی انسانی شهرستان زمینه توسعه کشت هم مهیا می‌شود.

وی گفت: تمام محصول حنای شهرستان به صورت کاملاً ارگانیک و بدون استفاده از کود و سم تولید می‌شود.

مشکلات کشاورزان در جنوب کرمان تمامی ندارد اما گویا وزارت کشاورزی هیچ راهکاری برای رهایی کشاورزان از چنگال دلالان ندارد و هر سال بعد از برداشت محصولات همه چیز فراموش می‌شود تا سال آینده تا همان مشکلات تکرار شد و بار دیگر وعده‌های مسئولان برای اجرا در سال‌های آینده تکرار شود، وعده‌هایی که نه راهکار مناسبی برای رهایی کشاورزان از مشکلات هستند و نه حتی اجرا می‌شوند.