آیت‌الله نجومی عالِمی عامِل و مایه فخر ایران اسلامی

به گزارش خبرنگار سردبیرپرس، آیت الله نجومی از علمای برجسته کشور در خصوص زمان تولدشان و به نقل از مادر خود که در پشت نسخه خطی کتاب “عین الیقین فیض” مرقوم داشته‌ در ۲۳ جمادی الثانی ۱۳۴۶ مصادف با ۵ آذر ۱۳۰۷ در کرمانشاه متولد شده و لیکن در شناسنامه، تاریخ تولدشان ۲۶ بهمن ۱۳۰۷ قید شده است.
این عالم برجسته جهان اسلام پس از ۸۱ سال عمر پُربرکت، در روز ۲۵ آبان ۱۳۸۸، در منزل شخصی خود در کرمانشاه، به دیار باقی کوچ کرد.
۱۵سال از ارتحال، آیت الله “سیدمرتضی نجومی” می‌گذرد، شخصیتی کم‌نظیر که پس از گذشت سال‌ها هنوز یاد و نامش در میان مردم زنده است و همگان به نیکی از او یاد می‌کنند و از شخصیت های برجسته و مایه فخر و افتخار ایران اسلامی و دیار کرمانشاه است.
رهبر معظم انقلاب در پیام تسلیت ارتحال آیت الله نجومی فرمودند: «این فقیه اخلاقی و مردمی که در عین حال هنرمندی چیره‌دست و نام‌آور بودند، در طول سالیان اقامت خود در کرمانشاه در جایگاه عالمی عامل و وظیفه‌شناس در خدمت تربیت دینی و اخلاقی مردم آن مرز و بوم و در دوران انقلاب، در پیشبرد هدف‌های نظام جمهوری اسلامی، تلاش ارزنده و شایسته‌ای کرده و همواره در صراط مستقیم انقلاب پای فشرده و زحماتی متحمل شدند. فقدان ایشان برای آن استان و بخصوص جوامع علمی و هنری آن خسارتی است که از خداوند متعال جبران آنرا مسألت میکنم. رحمت و غفران الهی ارزانی آن روح باصفا و با اخلاص باد».
در پانزدهمین سالگرد ارتحال این عالم برجسته اسلام مراسم بزرگداشتی با حضور نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه کرمانشاه و جمعی از مسوولان و مردم در تالار شهرداری کرمانشاه برگزار شد و سخنرانان به جایگاه والای این عالم مردمی اشاره کردند.
عالمی مردمی و هنرمندی چیره‌دست
حجت‌الاسلام‌والمسلمین «حبیب الله غفوری» نماینده ولی‌فقیه در استان و امام جمعه کرمانشاه در این مراسم با بیان اینکه مرحوم آیت‌الله نجومی نه‌فقط برای کرمانشاه؛ بلکه برای کشور عزیز ایران اسلامی و جامعه روحانیت مایه افتخار است، گفت: یکی از جنبه‌های بسیار مهم مطرح‌شده در روایات این است که عالِم، اهل عمل باشد و شهادت رهبر فرزانه انقلاب (مدظله‌العالی) نسبت‌ به مرحوم آیت‌الله نجومی که ایشان عالِمی عامِل بودند، شهادت بزرگ و مهمی است.آن عالم فرزانه در عین داشتن جایگاه ارزشمند علمی و فقاهت، بسیار مردمی بودند.
امام جمعه کرمانشاه باقی‌ماندن در صراط مستقیم انقلاب اسلامی و پای‌فشردن بر آن را امری بسیار بزرگ خواند و عنوان کرد: شهادت رهبر معظم انقلاب (مدظله‌العالی) به‌عنوان امام‌المسلمین نسبت‌به مرحوم آیت‌الله نجومی در رابطه‌ با باقی‌ماندن ایشان در مسیر انقلاب اسلامی، جای بحث برای هیچ‌کس باقی نمی‌گذارد و بالاتر از آنچه که معظم‌له راجع‌به مرحوم آیت‌الله نجومی فرمودند، اصلاً نمی‌شود گفت.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین غفوری اضافه کرد: مجموعه ویژگی‌هایی که رهبر معظم انقلاب (مدظله‌العالی) نسبت‌به مرحوم آیت‌الله نجومی بیان کردند، ویژگی‌هایی است که برای اینکه یک عالِم شهر از جامعیت برخوردار باشد، باید این ویژگی‌ها را داشته باشد.
استاد مرتضی نجومی در سال ۱۳۱۴ شمسی در دبستان هدایت کرمانشاه به تحصیل پرداخت و تا کلاس ششم همان جا بود، سپس در سال ۱۳۲۱ و ۱۳۲۲ دوران اول و دوم دبیرستان را نیز گذرانده و ضمن رها کردن تحصیل در مدارس دولتی به تحصیل دروس حوزوی پرداخت.
او در بیان خاطرات این بخش از زندگی‌شان اشاراتی به خاطرات شیرینی چون مراوده و رفت آمد علمای بزرگ شیعه به منزل پدری‌شان و کسب فیض از حضور این بزرگواران نموده و خاطرات تلخ اشغال کرمانشاه توسط نیروهای انگلیسی در شهریور۲۰ و رژه اشغالگران در خیابان مدرس ( سپه سابق ) را نیز به یاد می‌آورند.
دوران جوانی و تحصیل علوم حوزوی
در زمانی که هیچ مدرسه علوم دینی و هیچ طلبه‌ای در کرمانشاه نبود وی تحصیل علوم حوزوی را نزد پدرشان و دیگر اساتید شهر آغاز کردند تا این‌که پس از گذشت چند ماهی از این جریان علمای کرمانشاه به امر آیت‌الله آقا سید ابوالحسن اصفهانی حوزه علمیه را در کرمانشاه پایه‌گذاری نمود و در مسجد حاج شهبازخان اولین مدرسه علوم دینی تشکیل شد.
آیت الله نجومی در محضر اساتیدی چون آقا میرزا ابراهیم‌پور معتمد، حاج سیدمحمود معصومی لاری و حاج شیخ حسن حاج آخوند به تحصیل علوم دینی پایه پرداخت تا این‌که به جهت گذراندان دروس حوزوی و بهره جستن از محضر اساتید بزرگ شیعه دست به مهاجرت به عتبات عالیات عراق « کربلا و نجف » زد که تحت عنوان تعبیر رویا و عزیمت به کوی دوست از این اقدام یاد کرده است.
زندگی در نجف اشرف
استاد در بیان دلیل عزیمت به عراق (شهر نجف اشرف ) برای ادامه تحصیل در کتاب کیمیای هستی چنین نوشته‌ است: «رفت و آمد علاقمندان و همشهریان را به منزل والد و معاشر بیش از اندازه را بلائی برای ادامه تحصیل دیدم لذا تصمیم به عزیمت به عتبات مقدسه و انتقال به حوزه نجف اشرف گرفتم.»
او در سال ۱۳۶۹ هجری قمری به شهر نجف اشرف رفت و در مدارس؛ آقا سید محمد کاظم یزدی، مدرسه مرحوم آیت الله آخوند خراسانی، مدرسه حاجی «مرحوم حاج میرزا حسین حاج میرزا خلیل »، مدرسه مرحوم آخوند به تحصیل دروس حوزوی پرداخته و به درجه اجتهاد نائل آمد.
در این ایام استاد در درس خارج، استادان اعلمی چون حضرت آیت الله العظمی آقا میرزا محمد باقر زنجانی، آیت‌الله آقا میرزا عبدالهادی شیرازی، آیت‌الله حاج آقا محسن حکیم و آیت‌الله العظمی آقای حاج سیدمحمود شاهرودی شرکت نمود و اولین اجازه اجتهاد را از دستان آیت‌الله‌العظمی آقا میرزا محمد باقر زنجانی دریافت کرد.
بنا به آن‌چه در کتاب پر ارزش و با برکت زندگی نامه آیت الله نجومی قید شده، استاد در سال ۱۳۳۴ با دختر یکی از علمای متقین نجف، حضرت حجه الاسلام آقا سید عباس ناجی رحمه الله علیه که اصالتا اهل آذربایجان بودند ازدواج کرد و صاحب سه پسر و سه دختر شد.
در سال ۱۳۴۹ در پی اخراج ایرانیان مقیم عراق توسط بعثیون، استاد به کرمانشاه مراجعت و از آن پس عمر پر برکت خویش را وقف و صرف مردم کرمانشاه کرد و در این مدت از چهره‌های پر نفوذ معنوی شهر محسوب می‌شد که همواره منزل شخصی وی محل رجوع بسیاری از دانشمندان، طلاب و افراد تحصیل کرده بود.
آیت الله نجومی و جریان انقلاب
آیت الله نجومی در مورد فعالیت خود بعد از انقلاب گفت: «بعد از بازگشت از نجف اشرف تا شروع انقلاب مقدس اسلامی دیگر مجال نوشتن کتابی یا استنساخی پیدا نشد و به کارهای معمولی و وظایف مقرره روحانیت مشغول شدیم. تا اوان انقلاب اسلامی که جوانان عزیز و سر باخته، دستگاه تکثیر و چاپ اعلامیه‌ها را مخفیانه به منزل ما آوردند به طوری که خود آقایان روحانیون محترمی که کاملا در جریان انقلاب بودند نمی‌دانستند که اعلامیه‌ها کجا تکثیر می‌شود حتی گاهی جلسه آقایان علما منزل ما بود و در همان وقت جوانان عزیز در زیر زمین مشغول تکثیر و چاپ اعلامیه‌ها با انشاء این حقیر بودند.»
در آثار به ثبت رسیده از او می‌توان به مجموعه عکسی از آثار خطی، چند رساله ارزشمند با عناوینی چون؛ رساله بعد معنوی هنر خط، رساله التصویر و التمثیل، رساله الغناء، رساله النجاسه الخمر، تفسیر سوره مومن، و رساله‌ای در تعظیم شعائر اسلامی اشاره کرد.
گرچه استاد در ذیل بخش آثار و تالیفات چنین آورده‌اند: «مطلبی را این‌جا تذکر دهم و آن این‌که ما از اول به فکر کتاب‌نویسی یا اگر جسارت نباشد به فکر خودنمائی و تالیف و تصنیف نبودیم و همیشه می‌گفتیم مردی در فهمیدن کلمات بزرگان و محققان عظیم ماست؛ لذا چندان رغبتی به نوشتن کتاب مستقل نداشتیم.»
البته آیت الله نجومی بسیاری از آثار بزرگان را استنساخ کرد که از جمله آن‌ها می توان به ریاض العلمای مرحوم عبدالله افندی، رساله صحیحه از میرزای زنجانی و چند اثر دیگر اشاره کرد.
برجستگی‌های هنری
آنچنان که آیت الله نجومی خود گفته اند؛ «در خاندان ما هنرهای زیبا جایگاه ویژه‌ای دارد و هنرمند خوشنویس، نقاش و صحاف زیاد داشته‌ایم، مرحوم جدم آقای میرزا اسماعیل که در ابتدای کلام ترجمه حال ایشان را آوردم از خوشنویسان بسیار خوبی بودند که انواع خطوط را بسیار استادانه می‌نوشتند و آثار بسیار ارزشمندی در این زمینه دارند که همراه برادرش آقا میرزا رضای منجم‌باشی از شاگردان میرزا محمدعلی خوشنویس کرمانشاهی بوده‌اند.»
آقا سیف‌السادات، سید میرزا عبدالرحمن نجومی، سید میرزا محسن و سید محمد صالح سیف السادات، سید نصرالله نجومی و سید میرزا حسن نجومی و سید هادی و مهدی نجومی و آقا سید محمد جواد نجومی پدر گرانقدر استاد نیز از هنرمندان این خانواده هستند.
استاد نجومی از برترین‌های هنر خوش نویسی جهان بودند که تابلوهای زیبای ایشان هوش از سر هر صاحب ذوقی می‌برد. استاد نزد خطاطان بزرگی همچون هاشم بغدادی و احمد نجفی به تمرین و ممارست پرداخته‌اند تا در انواع خطوط اسلامی استاد مسلم و در خط نسخ و ثلث یگانه و بی‌همتا شدند و در تذهیب و تشعیر و جلید و گل و بوته‌سازی آثار جاودانه‌ای پدید آورده‌اند.