رسانه ملی سرمایه اجتماعی‌اش را میان استانی‌ها جستجو کند

به گزارش خبرنگار سردبیر پرس، رضا صائمی منتقد سینما و تلویزیون در یادداشتی که در اختیار پایگاه خبری سردبیر قرار داده درباره آمار مخاطبان شبکه های استانی تلویزیون نوشته است و اینکه این شبکه ها می توانند پتانسیلی برای حضور استعدادها و تولیدات جدید باشند.
متن یادداشت را در زیر می خوانید:
«طبق آخرین نتایج نظرسنجی مرکز تحقیقات رسانه، ۶۲ درصد مخاطبان برنامه های تلویزیون، مخاطبان شبکه های استانی هستند و این نشان می دهد که برخلاف تصور عامه، شبکه های استانی بیش از شبکه های سراسری در جذب مخاطب موفق بوده و رسانه ملی باید سرمایه های اجتماعی خود را در بین مخاطبان استانی جستجو کند. بر اساس همین نظرسنجی، میانگین مدت زمان تماشای برنامه‌های شبکه‌های استانی و محلی سیما در میان بینندگان یک ساعت و ۴۰ دقیقه بوده است. همچنین ۷۰.۳ درصد از بینندگان شبکه‌های استانی و محلی هم در حد خیلی زیاد و زیاد و ۲۷.۳ درصد در حد کم یا خیلی کم از این برنامه‌ها رضایت داشته‌اند. ۵۷.۱ درصد از مخاطبان هم بیننده اخبار شبکه‌های استانی و محلی سیما بوده‌اند. به اینها اضافه کنید میزان مخاطبان رادیوهای استانی را. میانگین زمان گوش دادن به برنامه‌های شبکه‌های استانی و محلی صدا را هم یک ساعت و ۴۴ دقیقه برآورد و اعلام کرده که ۷۸.۵ درصد از شنوندگان، در حد خیلی زیاد یا زیاد از این رادیوها رضایت داشته‌اند. خوانش تحلیلی این آمار اگرچه از واقعیت ها سخن می گوید اما از دل همین واقعیت ها می توان افق روشن تری برای آینده شبکه های استانی ترسیم کرد به شرطی که رسانه ملی برای این سرمایه اجتماعی، سرمایه گذاری محلی کند.
بدیهی است اگر شبکه های استانی از امکانات و حمایت و پشتیبانی بیشتری از حیث سرمایه و بضاعت مالی و تجهیزاتی برخوردار شوند می تواند سرمایه های انسانی و هنری خود را درجهت تولیدات با کیفیت تر اعتلاء بخشیده و شبکه های استانی به زمین پرحاصل رسانه ای بدل شود که کاشت هر بذری در آنها محصولی ملی تولید کند. همانطور که بسیاری از بازیکنان ملی فوتبال ما از تیم های شهرستانی رشد کرده و بالا آمدند بسیاری از هنرمندان و برنامه سازان که بتوانند به تولید برنامه های جذاب و محتوای رسانه ای موثر دست بزنند می توانند در همین شبکه های استانی تربیت شده و به رسانه ملی معرفی شوند.
جشنواره تولیدات مراکز استانها می تواند محل شناسایی و تجلی و ظهور این استعدادها باشد که نیازمند حمایت و هدایت هستند. شبکه های استانی از پتانسیل بالایی در تولید پیام و محتوا با توجه به مولفه ها و ظرفیت های بومی برخوردارند که سرمایه گذاری روی آنها می تواند در بلند مدت به نفع صدا و سیما در یک گستره ملی شود. مخاطب امروز اگرچه با رسانه های جهانی و جهانی شدن رسانه ها مواجه است اما علقه و عقبه اش را باید در پیوند با رسانه های محلی و بومی جستجو کرد.»