هفت سال گذشته بدترین دوران اهل هنر بود/ فیلمسازی که قربانی شد

به گزارش خبرنگار سردبیر پرس، مسعود جعفری جوزانی به بهانه درگذشت زنده‌یاد سیامک شایقی کارگردان سینمای ایران در پیامی ویدئویی از مصایب این فیلمساز و شرایط نامناسب حاکم بر مناسبات سینمای ایران در سال‌های اخیر گفت.

در متن این ویدیو که برای انتشار در اختیار پایگاه خبری سردبیر قرار گرفته، آمده است:

«دوست، رفیق و همکار عزیزم، سیامک شایقی را از زمانی که پا به سینما گذاشت، می‌شناسم. شوق زده، پرشور، اندیشناک با کوله‌پشتی پر از حرف‌ها و ایده‌های بکر و تازه قدم به میدان گذاشت. وقتی درباره فیلم و سینما حرف می‌زد، از برق چشم‌های این پهلوان جوان پیدا بود که این پهلوان جوان با چاله‌ها و چاه‌هایی که بر سر راه این سینما کندند، نمی‌شناسد.

گرم بود و تازه نفس، به تنها چیزی که فکر نمی‌کرد سرمایه لعنتی بود که سایه سنگینش را روی سینما پهن کرده است. هر چه داشت در طبق اخلاص گذاشت و بیشتر فیلم‌هایش را با سرمایه شخصی خود و دوستانش ساخت.

سال‌های زیادی نگذشته بود که تارهای نامریی و کشنده صاحبان نو کیسه سرمایه به دست و پایش پیچیدند. مشکلی که باعث شد بیش از نود درصد از نیروی خلاقه اش رو صرف کارهای فرعی تولید و تهیه شود. همین چند سال پیش بود که بانک قصد داشت خانه اش را که برای ساخت فیلم گرو گذاشته بود از او بگیرد. هرگز نفهمیدم از این دام هولناک به سلامت گذشت یا نه.

یادم هست در آخرین فیلمش با نام «ماه و جنگل» صبح تا شب می‌دوید و به هر کس و ناکس رو می انداخت بلکه یک سانس درست برای اکران فیلم «ماه در جنگل» بگیره، اما نمی‌دانست که مافیای سالن و پخش به داشتن  «جهیزیه‌ای برای رباب» اهمیتی نمی‌دهد، متاسفانه این هفت سال گذشته بدترین دوران زندگی اهل هنر و اندیشه در این مملکت بوده است. دوران بی معنی و سختی که هر اهل هنری، امیدش را از دست داده و همه چمدانشان را بسته اند تا بروند!

سیامک عزیز، در این روزهای کرونایی مظلوم رفتی… راهت پر رهرو و سبز باد.»