ضرورت توسعه مهارت گفت‌وگو و کاهش شکاف میان خانواده‌ها

پایگاه خبری سردبیر، گروه فرهنگ: حجت‌الله ناظری، سرپرست حوزه هنری کودک و نوجوان
شیوع ناگهانی ویروس کرونا – که اکنون بیش از سه ماه است بر روی سبک زندگی بسیاری از ما اثر گذاشته – موجی از نگرانی و اضطراب را به فضای خانواده‌ها وارد کرد؛ نگرانی‌هایی ملموس و عینی که هم والدین و هم کودکان را متاثر ساخته است. در واقع با آمدن کرونا و همه‌گیری آن، بشر دچار اضطرابی همه‌گیر شده است. در این میان بیشترین و مهمترین تاکیدی که در پروتکل‌های بهداشتی مطرح می‌شود، ماندن در خانه است به عنوان موثرترین راه مقابله با کرونا.
در خانه ماندن جدا از حواشی بسیاری که بویژه در بعد اقتصادی برای بسیاری از خانواده‌ها ایجاد کرده، فرصتی هم بوده تا شاهد توسعه گفت‌وگوها و کاهش شکاف نسلی و خانوادگی باشیم. به بیان دیگر تجربه با خانواده بودن و در کنار فرزندان فضایی مفرح ایجاد کردن، فرصتی است که با آمدن این بیماری دست داده است.
شاخصه قرن حاضر استفاده از علم و تکنولوژی در همه ساحت‌های بشری است؛ این دستاوردها بارها و بارها باعث تغییر سبک زندگی و فاصله عاطفی شده‌اند اما از سوی دیگر اکنون فرصتی دست داده تا از همین ابزار برای پر کردن خلاهای ایجاد شده بهره‌ها برد. به اعتقاد نگارنده، در موضوع کرونا و خانواده، دو نگاه بسیار حائز اهمیت است؛ ابتدا تبدیل تهدید کرونا به فرصتی برای عمق بخشیدن به بسترهای گفت‌وگوی خانواده‌ها، توسعه مهارت‌ها و کاهش شکاف‌های ایجاد شده میان والدین و فرزندان.
از سوی دیگر بهره بردن از زبان هنر؛ به عنوان زبانی شیرین، لذت بخش، همه فهم و غیررسمی برای رفع گسست‌ها و پررنگ کردن ارتباط‌های درون خانواده. بنابراین زمانی که انسان در مقابل بلایا قرار می گیرد و عاجز می‌شود، کار هنر آغاز می‌شود و به عنوان ریسمانی برای نجات ابنای بشر شروع به فعالیت و خودنمایی می‌کند.
در کشور ما مدت‌هاست بسیج عمومی برای رفع مشکل همه گیری ویروس شکل گرفته، اما نقش نهادهای فرهنگی زمانی بسیار حائز اهمیت است و این نقش زمانی پررنگ‌تر می‌شود که در راستای این بسیج عمومی مشخص شود چه پیشنهادهایی برای خانواده‌ها به منظور برون رفت از حاشیه‌ها و پر کردن خلا فرهنگی به وجود آمده در کشور داریم.
پیشنهاد راهکارهایی برای دورهمی و استفاده از فضاهای خانوادگی بین پدر مادر و فرزندان اقدامی بسیار موثر است که نهادهای فرهنگی می‌توانند به عنوان مسئولیت اجتماعی خود بر روی آن متمرکز شوند تا انسان‌ها در این دوره، با لذت و آموختن، مراقبت‌های لازم را سپری کنند. هنرمندی (خلق و تولید اثر هنری) و هنردوستی (لذت بردن از یک اثر هنری) امری فطری و درونی است زیرا هنر ریشه در رسیدن به معناهای خالص دارد و با این نگاه سازمان‌های هنری که داعیه هنر دینی داشته باشند بسیار کارآ و موثر خواهند بود.
حوزه هنری کودک و نوجوان هم در تلاش است تا نسبت به ارائه و تولید محصولات فرهنگی و هنری متناسب با ایام کرونا فضایی ایجاد کند تا خانواده‌ها در روزهای کرونایی از آنها بهره ببرند، مهارت‌های خود را ارتقاء دهند و به هم نزدیک‌تر شوند.
زندگی با وجود ویروس کرونا ادامه دارد و نباید شیرینی آن کاسته شود؛ و چه شیرینی لذت بخش‌تر از در کنار خانواده بودن و بهره بردن از هنر؛ و صد البته فراگیری و تقویت دوباره ارتباط با تک تک اعضای خانواده. آموزش از راه دور و بهره‌گیری از پتانسیل‌های شبکه‌های اجتماعی کاری است که در حوزه هنری کودک و نوجوان آغاز شده است؛ راه اندازی کارگاه‌های نمایشنامه‌نویسی خلاق به صورت آنلاین توسط استاد حسن دولت آبادی و برگزاری مسابقات داستان خوانی، نقاشی و بازی‌ها با حضور والدین از اقداماتی است که با هدف نزدیک کردن خانواده‌ها به هم و افزایش تعامل و گفت‌وگو میان اعضای خانواده آغاز شده است.