«آخرین تنال» شنیدنی شد/ روایت متفاوت ذهن از موسیقی ایرانی

به گزارش خبرنگار سردبیر پرس، «آخرین تُنال» عنوان یکی ازتازه‌ترین آثار منتشر شده در فرآیند تولید و ارایه محصولات موسیقایی است که به آهنگسازی نیما گوران اوریمی و نوازندگی آنسامبل «ژوله» پیش روی مخاطبان قرار گرفت.
علی عابدین نوازنده سنتور، مسعود آزین نوازنده تار، سهیل کاکاوند نوازنده تارباس، یاسمین شاه حسینی نوازنده عود، علیرضا دریایی نوازنده کمانچه، کیمیا نیک پور نوازنده قیچک گروه اجرایی آنسامبل «ژوله» در این اثر موسیقایی را تشکیل می‌دهند.
نیما گوران اوریمی در توضیحات تکمیلی این اثر آورده است:
«این سوییت در پنج موومان بر اساس روایات ذهنی من از موسیقی ایران ساخته شده است. اینکه چه مقدار از فحوای موسیقی‌مان امانتداری شده، موضوع اثر نیست بلکه همان‌طور که اشاره کردم برداشت‌های ذهنی من در سال‌های متمادی در حیطه فراگیری و آموزش این موسیقی باعث خلق آن شده است.
موومان اول درقاب فرمالِ موزاییک و شامل سه بخش نسبتا قرینه با تضاد شدید و کاهش تدریجی دیسوناس توام است.
موومان دوم یک استیناتو در زمینه تارباس با جهت تماتیک و عنصرموتیوی در سنتورو تار توام شده است. این موومان به شکل گرد شده در انتها عناصر موزیکال خود را بالانس می‌کند.

موومان سوم که به سادگی آن را مینوئت نامیده‌ام یادآور موومان‌ها سوییت‌های دوره باروک است، اما به طبع با رویکرد موسیقی خودمان. در این موومان اشارات مشخصی به درآمد دستگاه ماهور شده که شاید مستقیم‌ترین الگوی لحنی از موسیقی خودمان را در کل اثر جای داده است.
موومان چهارم که سرتاسر واریاسیون روی یک زمینه تماتیک است شبیه به ژانرشاکون اما با «اکمپانیمان‌های هارمونیک»، با این حساب می‌توان آن را «شاکون همفونیک» نیز نامید.
موومان پنجم با عنوان «کُدا و فوگاتو» معنای عام‌تری از کدا را عرضه می‌کند. در اینجا لفظ کدا اشاره به نقل قول از تم موومان‌های گذشته دارد. در همان لحظات ابتدایی موومان تمی جدید از ابوالحسن صبا به نام کوهستانی را می‌شنویم که به سرعت به سمت موومان اول گرایش پیدا می‌کند و بعد از آن، لحظه فوگاتو فرا می‌رسد.»

منبع : مهر نیوز